𝙞 𝙙𝙤𝙣'𝙩 𝙡𝙞𝙠𝙚 𝙮𝙤𝙪𝙧 𝙜𝙞𝙧𝙡𝙛𝙧𝙞𝙚𝙣𝙙✓

+joohyun

Jisoo ile her zaman geldiğimiz parkta bir bankta oturuyordum. aynı bankta oturuyorduk ve birlikte geleceğimiz hakkında konuşur, sarılır ve öpüşürdük.
bu sefer,
alıştığım parkta bir bankta oturuyordum ama bu sefer o kadar aramızdakiler iyi olmayacaktı.
"hey bebeğim!" arkamda tanıdık bir ses bağırdı.
jisoo oturduğum banka doğru yürüdü ve yanıma oturdu. Gerginlik, geçen herkes tarafından kolayca hissedilebilirdi. özellikle de benim tarafımdan.
"hey" cevabına karşılık olarak kıza sahte olduğu çok belli bir şekilde gülümsemeye çalışıyorum.
Sessizlik.
jisoo "nasılsın?" Diye soruyor ama ikimiz de cevap verdikten sonra her şey aynı sessizliğe geri dönüyor.
ağır ve soğuk
“jisoo -söylemeye başlıyorum- b-b-bence ayrılmalıyız.”

Ağlamaya başladım.
Gözlerine bile bakamıyorum.
eliyle çenemi hafifçe kaldırdı ve ona bakmamı sağladı, sonra bana sarıldı.

“Joohyun… hey… endişelenme…” diyor sırtımı okşarken.
Ağlamamaya çalıştığını hissedebiliyorum. O güçlü olmaya çalışıyor.

“Çok özür dilerim jisoo… seni haketmiyorum, hiç hak etmedim… - gözyaşlarımı tutmaya çalışırken dedim- sadece seni incittim”

Sonunda ona bakmak için sarılmayı bıraktım. Beni hayatım boyunca ilk kez aşık eden bu güzel gözler, şimdi onları ağlatıyorum.

"joohyun dinle - gözyaşlarımı siliyor - tüm bu zaman boyunca beni asla incitmedin,
beni sevdin ve samimiyetini hissedebildim."

Seni gerçekten seviyorum joohyun. Beni daha iyi biri yaptın ve bunun için her zaman minnettar olacağım ama
-bir gözyaşı yavaşça aşağı yuvarlandı
yanağından-
seulgi buraya geldiğinden beri kendini uzak tutmaya başladın benden.
Senin için yeterli olmadığımı sanıyordum.
beni sevdiğini söylediğinde bile sana i-inanamadım.
bir süre sonra  beni terk edeceğini biliyordum.
bu yüzden kendimi de uzak tutmaya çalıştım."
"jisoo ben..." lafımı böldü.
"bekle"
"seulgi'yi sevdiğini biliyorum ve onun da senden hoşlandığını biliyorum.
onunla konuştum. sana iyi davranmasını söyledim ve sana yapamayacağımı vermesini söyledim.
"yani evet. joohyun ayrılmak istiyorum."

bir dakika sessiz kalıyoruz. sadece çığlıklarımız duyulabilir.

"üzgünüm jisoo."
"üzülme,
kalp istediğini istiyor."

onu son bir kez öpüyorum.
hiçlik
onun üzüntüsünden başka bir şey hissetmiyorum.

"hala arkadaş olalım, joohyun-ah"

gülümsüyor ve yavaş yavaş uzaklaşıyorum.
bana çok şey veren kızdan uzak duruyorum,
sevilmesi gerektiği gibi sevemediğim kızdan.