Uitgescholden en achtergelaten

Hoofdstuk 1

(New York , Timesquare)

"MAUD!"

"Ja?" Zei Maud met een vermoeide stem. "Jeetje slaapkop het is al 8 uur!" Zei de moeder van Maud op een boze toon. "Shit! Nu kom ik te laat op school"

"Eigen schuld, dikke bult gaat het gezegde" zei haar moeder op een plagerige toon. Ze grinnikte.

"Jeetje mam, wat vriendelijker mag ook wel hoor!" Zei Maud met (inmiddels) geen glimlach meer.

"Ik ben gewoon nog niet helemaal gewend aan dit huis en alle dingen om ons heen" zei haar moeder een beetje zenuwachtig.

"Mam?" Vroeg Maud. "Ja?" Zei haar moeder op een vriendelijke toon.

Dat stelde Maud een beetje gerust en er verscheen weer een klein glimlachje op haar gezicht. "Ik mis pap" zei ze op een droevige toon.

Ondertussen liep haar moeder naar Maud haar bed. Ze ging naast Maud zitten die zat te snikken.

"Ik ook lieverd, ik ook"

Maud en haar moeder zaten snikkend op Maud haar bed en dachten aan Maud haar vader die vorig jaar oktober op een traumatische manier om het leven werd gebracht.

(New York , Fifth Avenue )

Celine zat aan de ontbijttafel.

"Mam?" Zei Celine vragend.

"Ja schatje?" haar moeder liep met grote passen op Celine af.

"Maud vroeg wanneer ik weer een keer bij haar kon slapen" zei Celine met een grote glimlach op haar gezicht.

haar moeder stond nadenkend ik de keuken. Toen ze opeens naar Celine toe kwam lopen en zei met een glimlach: "vrijdag avond mag je wel bij Maud slapen, maar overleg dat even met Maud haar moeder. "Yes" riep Celine blij en rende naar de telefoon toe. Ze tikte het nummer van Maud in.

'BLIEB'BLIEB'BLIEB' De telefoon ging over. "Met Maud Weinaart" hoorde ze aan de andere kant van de telefoon.

"Hey met mij" zei Celine hopend dat Maud wist wie ze was.

Gelukkig Maud zei aan de andere kant:

"Hey Celine, en? Mag je komen logeren?" Vroeg Maud. "Ja ik mag vrijdagavond komen, kan dat?" Vroeg Celine twijfelachtig. "Tuurlijk kan dat, mijn moeder zei dat het de hele week kon dus dan moet vrijdag geen probleem zijn!" Celine zat te twijfelen of ze het moest vragen. Ze nam het risico toch en vroeg het.

"Ehh Maud?" Vroeg Celine door de telefoon. "Ja?" zei Maud terug alsof er een verassing aan zat te komen.

"Ben jij al een beetje gewend aan school?" "Mwaa valt mee" zei Maud zuchtend aan de andere kant van de telefoon. "Ik ben vandaag weer gepest door een stel jongens uit de derde, ik voel me zo rot. Ze schelden met hele erge dingen die je liever niet wil weten"

"Dat meen je niet" zei Maud verbaasd.

"Ja helaas wel" Celine keek op van haar telefoon. Haar broertje stond in de deuropening mee te luisteren.

"Ga weg Jesse!" Zei Celine boos. "sorry hoor ik kwam alleen maar zeggen dat Cindy gebeld had"

"Oke bedankt" zei Celine op een norse toon. "Denk maar niet dat ik lief kom doen hoor!" Zei haar broertje Stefan.

"Doei Stefan, ga lekker huilen bij mama, net als altijd!" riep Celine haar broertje nog na. Het had geen zin.

Ze wist dat haar broertje haar ging verklikken bij haar moeder.