თავი 1

1.1K 90 16
                                    

[ავტორი]

გარეთ სიბნელეა........წვიმს წვიმის წვეთები ფანჯრის რაფაზე კაკუნობს ძლიერი ჭექა ქუხილი ღამის 3 საათი  ოთახში ბიჭს ძინავს საწოლის გვერდით ინვალიდის ეტლია ვერ ისვენებს თავს აქეთ იქით აქნევს ბოლოს კი ეღვიძება ისევ კოშმარი ნახა რომელიც ამდენი ხანია თავს არ ანებებს თვალს ხუჭავს და ისევ სწრაფად ახელს ოფლი ასხავს

-დედაა!

ოთახში საშუალო ხნის ქალი შემოდის

-დედა წყალი გთხოვ

ქალი ჭიქას იღებს და წყლით ავსებს ბიჭს აწვდის

-ისევ კოშმარი ნახე?

ოფლს წმენდს ბიჭი ჭიქას აძლევს და თავს უქნევს

-ჩემო საყვარელო-ქალი შვილს გულში იკრავს-დაიძინე ხვალ საავადმყოფოში უნდა წავიდეთ

ბიჭი ისევ წვება და თვალებს ხუჭავს დედა კი შუბლზე ეფერება

-ძილინებისა ჩემო ძვირფასო-შუბლზე კოცნის და როცა ხვდება რომ ბიჭს ძინავს ჩუმათ და ფრთხილად გადის ოთახიდან  კარებს ხურავს.

დილით ბიჭს მსუბუქი შეხება აღვიძებს

-ჯონგუკ შვილო ადგომის დროა

ფარდები გაწეულია ფანჯარა გაღებული მზის სხივები ოთახს ეფინება ქალი ინვალიდის ეტლს მოაგორებს და შვილს დიდი გაჭირვებით სვავს

-ჯონგუკ დღეს ხომ იცი რომ შემოწმებაზე მივდივართ

-კი ვიცი

-წამოდი ვისაუზმოთ

ქალი დაეხმარა ჯონგუკს ჩასვლაში კიბის გვერდით სპეციალური ჩასასვლელი აქვთ სადაც შეიძლება ეტლით ჩასვლა სამზარეულოში შევიდნენ საჭმელი უკვე გამზადებული იყო

-ჯონგუკ მოდი-მაგიდასთან მიიყვანა 

ჯონგუკმა ჭამა დაიწყო მალე დაასრულა დედა  და მოსამსახურე რომელიც სპეციალურად აიყვანეს მას შემდეგ რაც ჯონგუკი ეტლს მიეჯაჭვა ჯონგუკის დედას კი იმდენი ძალა არ ჰქონდა რომ შვილისთვის მიეხედა მარტოს მან და სანამ(მოსამსახურე)ჯონგუკი სააბაზანოში შეიყვანეს  დაბანეს და გაასუფთავეს

paralyzed(jikook)(დასრულებულია)Where stories live. Discover now