At Reaper's End

Prologue

Grim Reaper (Death): one of The Four Horsemen of The Apocalypse. It is thought that those who see him will soon perish, and as such he is considered a bad omen. The Grim Reaper is most analogous to Charon, the man believed to ferry the dead across the River Styx in Greek mythology. (Source: monster.wikia.com/wiki/Grim_Reaper)

Attire: Black Bullet Proof Trench Coat 

Mask: Plain White Full Face Mask

Weapon: Twin Phoenix Mk. III (Dual Handgun)

Affiliation: Secret Police Services (Assault/Special Agent)

---

Grim Reaper's POV

"Grim Reaper!" Napatigil ako sa paglalakad noong may narinig akong tumawag sa akin mula sa likod. Dahan-dahan akong lumingon at nakita ko ang isang rebeldeng lalaki na may hawak na AK-47.

"Ge'h?! Buhay ka pa pala?" Napakamot ako ng ulo nung nakita kong itinutok niya sa akin ang kanyang baril.

"Speak in English! Bastard!" at kinasa niya ang kanyang baril habang nanggagalaiti sa galit.

"easy Darius... you lost... the war is over..." mahinahon kong sabi sa kanya habang kinukuha ko ang sigarilyo at lighter sa aking bulsa.

"Bastard! We we're so close! But you had to come and foil our plans!" pagalit niyang sigaw sa akin.

"Even if you pull the trigger you can't kill me... there's nothing you can do... everyone knows that Tyranus is no more" saka nginitian ko siya na nakakaasar.

"damn it..." napaluhod siya at umiyak dahil sa galit. "How can a single person destroy a whole army? Damn it!" Itinutok niya sa langit ang kanyang baril at saka nagpaputok.

Kasabay ng sunod sunod na putok ng baril ni Darius, ang hiyawan at palakpalakan ng mga tao na nakakita ng pagsuko ng pinuno ng mga rebeldeng Tyranus. Mahigit dalawang dekada rin na nagtagal ang paghahasik ng mga rebelde sa bansang ito kaya naman laking tuwa ng mga local na makita ang kaawa awang kalagayan ni Darius.

"hehe... hindi na masama ang makatulong paminsan-minsan-" ngumiti ako at pinanood na lamang ang panggugulpi ng mga tao kay Darius.

Sa dalawampu't tatlong taon niyang paghahasik sa bansang ito, malamang naipon din ang galit ng mga local sa kanya. Sa loob ng 23 years, nakaranas sila ng iba't ibang paghihirap sa kamay ng Tyranus.

---

"Good Job!" sabay akbay sa akin ng babaeng nakasuot ng office attire at puting maskara na katulad ng aking suot.

Kasalukuyan kaming nakasakay sa isang military chopper na patungo sa airport kung saan naman kami papasakayin ng eroplano pabalik sa bansang pilipinas.

"Good Job ka jan?! Bat dinamay mo na naman ako? Eh trabaho mo to eh?!" pasigaw kong tanong sa kanya habang pilit kong itinutulak papalayo.

"Arthrun, my son-" sabay niyakap na niya ako pero pilit ko pa rin siyang tinutulak. "it's your duty as Ryuto's successor-" Nakangiti niyang sabi sa akin.

"I know that but... why do you keep hugging me?" tinulak ko uli siya ng mas malakas kaso mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakayakap niya sakin.

"hehe~ it's your duty as my son to satisfy my needs as a woman ♥" sabay tumili siya at lalo niya pa akong niyakap.

"Stupid mother, that's the duty of a husband!" At lalo akong nagpumiglas.

Ako nga pala si Arthrun Blight, ang tao sa likod ng maskara ni Grim Reaper, 16 years old, 4th year high school student, special member of Special Police Services(SPS). Mom made me wear a blank white mask to hide my identity while wearing a bullet proof black trench coat.