[Дууссан] Миний бяцхан дурлал

Намайг орхи

Зохиолчын талаас
Бид түргэний машин харан яаран очилоо хов живэнд дуртай хөрш айлын авгай нар бүгд цугласан байх ба хоорондоо хий хоосон таамаг дэвшүүлнэ
Хэжү: эмчэээ эмчээ манай найз яасан бээ
Эмч: та асран хамгаалаг ч нь уу яг одоо биднийг дагаад яваарай
Хэжү бусадруугаа хартал тэд : бид гүйцээд очин түрүүлээд яв гэж хэллээ
Хэжү түргэний машинд суун Нанигийн гараас атган Нанигийн уруулан зомголтож хатсан байх ба одоо ч халуунтай байгаа бололтой бүх бие нь хөлөрсөөр байна
Удалгүй эмнэлэгт ирж эмч гарч ирэн Наниг түрсээр аваад явлаа түүнийг даган явсаар нэг өрөөний урд ирэн гацлаа хэсэг хугацааны дараа эмч гарч ирлээ
Хэжү: эмчээ тэр зүгээр үү
Эмч: тиймээ азаар гайгүй өнгөрсөн маш өндөр халуунтай байхад яагаад эмнэлэгт авчраагүй юм
Хэжү: үнэхээр уучлаарай
Эмч: энэ одооны хүүхдүүд үү гээд шогшироод юу ч гэсэн найз чинь энд эмчлүүлнэ 2,3 хоног болох байх дотор халуун ихтэй байна
Хэжү: за эмчээ баярлалаа
Удалгүй нөгөө хэд ч хүрээд ирлээ
Ара: нани яасан бэ
Хэжү: одоо зүгээр гэсэн дор хаяж 3 хоног энд байна
Хёнжү уйлан доош суугаад: ямар их айсан гээч Наниг эмнэлгийн машин ирж авхад
Сухо хёнжүг тэврэн тайвшруулаад алив битий уйл тэр зүгээр болно
Кёнсүү: Нани гэрээс гарч байгаад үүдэн дээрээ татаж унхыг нь хажуу айлын чинь эмээ хараад түргэн дуудсан байна лээ
Чэн: яахаар тэгж татдаг юм
Шиүмин: хэт өндөр халуурхаар
Кай: бие нь дийлэхгүй татаж байна
Хёнжү: энэ аюулгүй биздээ
Тао: хүндэрсэн бол ч аюултайлда
Лухан: яг ч 100% аюулгүй гэх гүйч гайгүй ээ
Бид хэсэг үүдэнд нь байж байгаад Нанигийн хэвтэх эмнэлгийн өрөөнд орлоо одоо хүртэл тэр ухаангүй байх ба хааяа нэг амандаа ямар нэг зүйл бувтнан
Тэнэг охин
Хамт нилээн удаан түүнийг сахицгаалаа
Хёнжү: залуусаа та нар явдаа
Ара: тихх зөндөө төвөг удчихлаа
Хэжү: харьж амар
Чэн: үгүй ээ бид явахгүй
Лухан: Чадахгүй ээ Нани ч гэсэн бидний найз бусдан ч санаа нэг байна
Ара: тэгүүл өнөөдртөө яваад өглөө хүрээд ир мм бүгд ядар ч болохгүй биз дээ
Кёнсүү: гэхдээ
Хёнжү: бид өглөө залганаа
Эцэстэн залуус бууж өгөөд явахаар болтол
Хэжү : залуусаа надаа нэг гуйх хүсэлт байна
Кёнсүү: юу юм?
Хэжү: Наниг өвдсөнийг ер нь өөр хүмүүст битгий хэлээрэй
Чэн инээгээд: Нани одоо тэдэнд сонин биш байх гэж хэлээд гарч одлоо Кёнсүү нилээн нухацтай царай гарган бодлогширсоноо уртаар санаа алдаад гараад явчихлаа
Бид гурав Наниг харан суух ба өчигдөр унтаагүй болохоор ядархийн ирхэнд унтлаа Хэжү Нанигийн гараас атган суусан чигээр унтаж хёнжү буйдан дээр хэвтэж Ара цаана байх цонхны тавцангийн хажуугийн сандал дээр шанаагаа тулаад унтаад өгч шөнө дундийн 4 цагт тэр өрөө анир чимээгүйд автан
Үүрийн зургаан цагт зүрхний хэм алдагдаж дохиолол дугархад Хэжү Ара Хёнжү гурав цочин сэрцгээж сандралдан эмч дуудах товчыг дарлаа эмч нар яаран гүйж ирж тэднийг өрөөнөөс гаргалаа хэсэг хугацаа өнгөрсний дараа нэг эмч гар ч ирээд: санаа зоволтгүй зарим өвчтөнгүүд хэсэгхэн зуурын комд ороод сэрэхэд ингэдэг юм
Хэжү: тэр зүгээр гэсэн үг үү
Эмч: тихх бас ухаан орсон
Хёнжү: тэгүүл бид орж болох уу
Эмч: тэгдээ та нарыг харуул баярлах байх
Нанигийн өрөөнд хөлөө зөөж ядсаар орж ирхэд тэр тааз ширтэн хэвтэх ба нүднийх нь зураасийг даган нулимс урссан байв биднийг орж ирэхийг харан инээмсэгллээ
Наниг харсан бид бүгд л уйллаа Нани гайхаж байгаа бололтой харж байгаад: яасан бээ хэн нэг нь гомдоогоо юу
Ара нани дээр очин: үгүй эээ
Хёнжү: яасан их унтдаг юм " нусаа татах "
Хэжү нулимсаа халит арчаад би нөгөө хэдэд хэл хүргий гээд утасаа аваад гарлаа
Хёнжү Ара хоёр Нанигийн хоёр талд сууна юм ярих бол Нани тааз ширтэн хэвтэн эцэстэн Хэжү Залуустай орж ирхэд Нани тэдэн дундаас хэн нэгнийг хайх шиг нүдээ гүйлгээд дахин дээш харлаа
Кёнсүү: Нани зүгээр үү
Би: тиймээ "инээмсэглэх"
Бусдан санаа амарсан бололтой нанируу өрөвдсөн ч юм шиг харцаар харна
Нани өрөөнд байх цаг руу хараад: 7 цаг яв хичээлдээ
Кёнсүү: үгүй ээ бид үлдэн
Нани: битгий тэнэгт гэрт байсан бол өөр энд эмч байна намайг эмчилчхэн та нар яв
Хэжү: Нани
Нани: би хэлсэн шүү дахиж хэлэхгүй гэж хэлээд арагшаагаа хараад хэвтчихэв
Ханиг зөрүүдэлсэн бол тэр чигтэй гүрийдэг гэдгийг нь мэддэг тул бууж өгөн бүгд явлаа
Сургууль дээр:
Кёнсүү: Ара хёнжү хоёр ангируугаа яв
Ара:за
Чэн: хэжү биеэ барин шүү
Хэжү инээгээд: би тайван байна
Лухан: яаж яагаад
Хэжү: Нани ухаантай охин тэр өөрөө ямар шийд гаргахаа мэдэж байгаа миний зүгээс дахиж Сэүнтэй ярих яриа байхгүй Бэкхёнтойл учраа олно
Кёнсүү юу ч хилэхгүй зүгээр л орчихлоо ангид нөгөө 4 байна тэднийг харалгүй Таогийн хажууд очин суулаа ард Бэкхён тэр Жисү хоёр хамт авхуулсан зургаал харж байгаа бололтой инээлдэн уур хүрмээр хммм
Таотой тараад Нани дээр юу аваачиж өгхөө ярин сууж байтал хүн намайг ширтээд байгаа юм шиг санагдаад эргээд хартал Бэкхён намайг ууртай ширтэн
Энэ одоо яасан гэж надруу ингэж хараад байгаа юм гэж бодоод тоолгүй таотой сууж байтал Крис Ёол хоёр ирээд: Нани яасан өнөөдөр бас халуурсан юм уу
Би тэдэн рүү муухай харчихаад чихэвчээ зүүлээ
Ёол чихэвч татаад: юм асуугаад байна " орилох"
Би босон тэрний татсан чихэвчийг аваад: чамд ямар ч хамаагүй тайван орхи
Тао: яасан бэ гэнт л сонирхоод
Лухан: та нарт үхсэн ч хамаагүйл баймаар
Крис уурлан гараа зангидтал Ёол татан толгойгоо сэгсрлээ Крис уурлан цааш яван цүнхээ шүүрэд хан цохиод гараад явлаа түүнийг дагаад бусдан ч гарлаа ард юу ч бодохгүй тайван унтаж байсан Сэүн хүртэл босон хэсэг гайхсанаа намайг хараад ойлгосон бололтой нэг харчихаад цүнхээ аваад яваад өгөв
Хөгийн новшнууд
Өдөр болгон бид Нани дээр очин өдрийн зүйлсээ яриж хөгжилдөн кёнсүү чэн лэе лухан шиүмин тао кай сухо бидэнд байнга хамт байдаг болсон хамт байх хугацаандаа ч үнэхээо дотон найз болж байлаа Нани нилээн хүнд өвдсөн болохоор долоо хоног хэвтсэн харин нөгөө Сэүн Крис Ёол Бэкхён нар нөгөө дөрөвтэйгөө жаргалтай өдрүүдийг өнгрөөсөөр л Нани биднийг харж инээж байгаа ч магадгүй биднээс ч илүү Сэүнийг санаж өгүүлж байгаа байх эцэст нь Нани эмнэлгээс гарч гэртээ ирлээ
Нанигийн талаас
Гэрийн үүдээр орон : аааа сайхан байна аа эмнэлгийн үнэр биш гэрийн минь үнэр
Хэжү: тийм байна уу
Ара: мэдээжшдээ
Би: хха ёооо кёнсүү
Кёнсүү: яасан нани
Би: найзан өлсөөд байна хоол хийгээд өгөө
Кёнсүү: тэгхүү Хэжү хоёулаа хамт хийе
Хэжү: яасан ч яах вэ
Кай Лухан хоёр: за манайхаан өнөөдөр Нани гарч ирсэн юм чинь бөөндөө ганц ганц лааз пиво ууя
Хёнжү: хөөе бид Ахлах сургуулиа ч төгсөөгүй байна
Шиүмин: үнэндээ сухо бид хоёр та хэдээс ах юм шүү "догь царайлах"
Хэжү: догиоч хатдаа ххах хамгийн нялзрайн юм шиг байдган та хоёр биздээ гэхдээ кай лухан хоёрыг дэмжиж байна ганц удаа юм чинь
Би ч мөн санал нэгдэн: ахххх аятайхан л санагджийн дэмжий
Ара : би олонхоо дагнөө
Тао Араг хүзүүдээд худлаа даруухан загнаж гэнэ ххаха : би нэгднээ
Гэсээр хүн хүчээрээ авхаар шийдлээ очиж авхын хувьд Сухо Шиүмин хоёр ах нтр гээд маяглаад байсан болохоор нь явууллаа
"Аххх Сэүнаа чи минь байсан ч болоосой гэвч..."
Хэсэг юм бодон сууж байтал кай гарч ирэн : юу хийж байгаа юм Нани
Би: өөө юм бодоол сууж байлаа
Кай: даарлаашдээ дотогшоогоо ор хоол болж байна
Би: зза тэгий даа аймшигтай өлсөж байна гээд кайг даган орлоо эхлээд бид амттай оройн зоогоо идсэн ба дараан өнөөдрийн гол зүйлдээ орон зочны өрөөнд тойрог хэлбэрээр суулаа хоёр лааз уугаад жоохон манраад ирэв тэд тоглон хөгжилтэй түүхээ ярин уух бол би хэр их ууж байгаагаач мэдэхгүй уусааар л байсан юм энийг уух тусам Сэүн л бодогдоод байлаа хэсэг тэндээ эморч байгаад эргэн тойрноо хартал манай хэд ч согтхон согтоод тасардгаа тасарчихаж хёнжү уйлан Ёолийг ярих бол кёнсүү хөмсгөө зангидан их л анхааралтай сонсон цаана лухан суух ба кай эмэгтэйл гэж хараад байгаа бололтой үнсэх гэхээр нь лухан түлхээл
Чэн сухо лэе гурав шалаар нэг унтан шиүмин хөргөгч ухан юм идэн ара харин өөртөө арчаатай буйдан налаад унтчихаж инээд ч хүрэх шиг хэн нэг нь хажууд намайг налаад байхаар нь гайхаад хартал тао байна тао: хөөе нани
Би: ммм
Тао: манай найзийг уучлаарай
Би: зүгээрээ
Тао: гохххх
Түүнийг буйдан налуулж хэвтүүлээд агаар амьсгалхаар гэрээс гарлаа гадаах савлуур дээр Хэжү сууж байна зэрэгцэн суугаад:
: юу хийж байгаа юм
Хэжү: Бэкхёнийг бодож байлаа
Би: хоёулаал ирүүл байгаан байх
Хэжү: үнэндээ тасархийг хүссэн ч тасарч өгдөггүй ээ
Би: харин тийн гэж инээмсэглэн хэлээд дээшээ од харлаа
Хэжү: би ч яахав чи яая гэж бодож байна шийдчихсэн үү
Би: тихх
Хэжү: тэгээд зүгээр юм уу
Би: надаа энэ л гарц шиг санагдаж байна.....
Хэжү бид хоёр хэсэг юм яриж сууж байгаад дотогш орлоо угаасаа өргөөд дийлэхгүй болхоор хаана хаана тасарсан тэр газрууддан унтуулаад дээш гарцгаалаа хэжү хэвтээл унтсан тул би ч мөн хэвтлээ нойр хүрч байна бас маргаашаас айж байна..

Унтаж байтал хэн нэг нь нүүрэндээр ус асгалаа уур хүрээд нүдээ нээн хэн бэ
Хэжү: би би одоо бос
Би : хэд болж байна
Хэжү: 5:30 нөгөөдүүлээ сэрээе
Би: зза гээд өндийн эхлээд өөрийгө бэлдлэн дараан бусдийгаа сэрээхээр доош буутал Хэжү аль хэдийн сэрээчихсэн нөгөөдүүл ч бараг бэлэн болсон байна
Хэжү: цаг 7 болж байна нани.
Би: хха харин тийн
Кёнсүү: хурдан гоймонгоо ид явий
Бүгд гоймонгоо идэж аваад гарцгаалаа сургууль ойртох тусам сандраад байх юм  ангийн үүдэнд ирэн орох исхээ бодон зогсож байтал Хэжү гарнаас минь атган: зүгээр ээ Би байна
Би инээмсэглээд: заа
Юу ч болоогүй юм шиг инээлдсээр ангид орж ирэн хаана суухаа бодож байгаад Кайг санан Сэүний урд суух түүн дээр очин: кай дээрийн хамт суух санал хэвээрэй юу
Кай: мэдээж
Би инээмсэглэн: баярлалаа гээд хажуудан суулаа өнөөдөр нөгөө охид нь ирээгүй бололтой гэнт хэн нэг нь цүнх шүүрэх гайхан эргээд хартал сэүн: Пак Нани байрандаа суу
Би: хүсэхгүй байна
Сэүн: маргах хүсэл алга халуун чинь буусан уу
Яагаад ч юм бүхэл бүтэн өвчтэйгөө тэмцсэн 9 хоног чи хаана байсан юм нэг ч залгаагүй нэг ч ирээгүй байж гэсэн бодол орж ирэн нүдэнд нулимс цийлэгнээд: миний үхсэн ч амьдарсан ч чамд хамаагүй биздээ
Сэүн: юу яриад байгаа юм
Би: намайг тэнд чиний төлөө уйлж хонход чи хаана байсан юм
Сэүн юу ч хэлэхгүй надруу цоо ширтэн уур хүрэн нулимсаа түүнд харуулахгүй гэсэндээ хурдхан арчаад: У Сэүн хоёулаа салы