(Bu hikayeyi ingilizce sanacaklara şimdiden üzülüyorum...insanların duygularıyla
oynuyorum lan. Hehehehe,neyse gençlik bir traji komik romanıma hepiniz
hoşgeldiniz,zaten okunmayacağı için çok rahatım,gerçek bir hayat hikayesinden yani bu
hikayeyi yazan yazarın hikayesinden esinlendiğim doğrudur. Bunu okurken fazla
duygulanacaksınız ve ağlayacaksınız ardından burnunuzdaki sümükleri içinize
çekeceksiniz bu nedenle böyle bir pislik yapmamanız için uyarıyorum yanınızda bir
kutu peçetede barındırın LÜTFEN hazırsanız başlayalıııım,aralara bu kadar boşluk
koymamın sebebi yorum yaparsınız felan sizi düşünüyorum ya bu yazar ne kadar tatlı
değil mi yalakalığı boşverin babuşsquad hepiniz okuyun,iyi okumalar)
🌹🌹🌹
Yine o klişe ve hayatımızın büyük çoğunluğunu geçirdiğimiz mekana gitmek için hazırlanıyorum. OKUL! Gerçekten her hikayenin başlangıcını yapan bu okullar gerçekten anlamsız ve sıkıcı değil mi? Hayır yani bi işe yarasalar bari biz yeni nesil olarak her şeyi Google amcaya hatta dedeye soruyoruz,ne gerek var okula gitmeye...
Ama benim okulum kurallarla akıllara zarar veren bir okul,hatta o kadar kuralları varki bazen düz duvara bakıp hayatı sorguluyorsun neden diye. Tabi bu 3. Gözler için benim gibi Kuzey Lisesi'nde okuyanlar alışmış(!) bizde sorguluyorsuz yalan olmasın.
Son kez aynadaki yansımama baktıktan sonra içimden geçen tek şey "bugünde çirkinim elhamdüllillah"olmaktı. Beni kurtaran tek şey ismim,Adımı söylemeyi unuttum değil mi? Adım Mısra. Mısra Köktürk. Lise 2. Sınıfım,hapishane kıvamında olan okula düştüm düşeli hayatım aksiyon ve entrikalardan geçilmiyordu. Geçenlerde okulda öğretmenlerle tartışmıştım ve disipline gidiyordum. Tabi bizim okul alışkın bu tür vakalara. Benimkiside normal geldi
Aynadaki yansımam psikolojimi bozmuştu. Soluk gözler,bal dudaklar denen dudaklar,hafif kiloluluk ve üstüne tombul bir yüz. Keşke wattpad klişelerindeki kızlar kadar güzel olsaydım da mutlu olsaydım. Kafamı çevirdim ve annemin bağırışıyla ışık hızı değilde torpil hızıyla çıktım. Çantam tek kolda,hafif geç kaldığımı gösteren dağınık bir topuz ve her zamanki gibi saatin akıcılığı 🤦🏻♀️🤦🏻♀️ tamamdır kesin bir olay olacak. Okuduğum hikayelerden anlayacağım kadarıyla hayatımın belalısıyla tanışacam. Ne kadar normal ve sıradışı değil mi? Neyse evden abimle beraber çıkmaktayımdır
Abim benden 8 yaş büyük. Kendisinin hedefleri çok yüksek,hırslı,azimli,çalışkan(tabi azim çalışkan diyince aklıma Enes Batur gelmesi 🤦🏻♀️ neyse konuya devam) ama bir kısmını halledebilmiş. Gerçekten en yüksek konum olmamasına rağmen yine de prestijli bir konumda. Çok iyi bir abidir her zaman istediğimi yapar. Sağ olsun
Haa bir de başbelası ablam vardır. Telefon düşkünü elinde üç telefonla gezen takıntılı psikopat. Üç telefon kimin diye sorarsanız birisi benim birisi kendisinin ötekisi annemin 😒😒 cidden psikopat manyak ruh hastası ve aklıma gelmeyen ruh hastalığı anlamındaki bütün kelimelerin sözlük karşılığı ablam diyebilirim (kendimi aşk-ı memnudaki bihter gibi hissettim her neyse)
Ve BEEEEN,bende rahatına düşkün,uykuyu seven,anı anını tutmayan,çok kararsız kalan,takıntılı,inat ve bir o kadar da saf. (Saf dedim diye hemen inandınız demi,tahmin etmiştim)
Okula abim bırakıyor arabayla. Bu nedenle yarı buçuk...rahatsız duyuyorum. Milletin bunu görüp yalakalık maksatlı yanıma gelmesini düşünüyorum. Düşünmeden ibaret şuana kadar,her an bu düşünce gerçekleşebilir öyle değil mi?
Benim okula gelmemle başlar içimdeki sesin konuşması. Zaten okula geldiğimde konuşması tutar,ya otobüste ya da kendi başıma kaldığımda. Ha birde heyecanlı şeylerden sonra konuşmaya başlar. Haricinde sessiz olur. Birazcıkta içimdeki sese kulak vereliim. Orasıyla kavgalarım mükemmeldir
~İÇ SES İFTİHARLA SUNAR~
İç ses:yine geldin mi Kuzey Lisesine? Görkemli ve ihtişamlı olan bu Kuzey Lisesi nasıl da güzel görünüyor öyle değil mi? Kuzey Kore gibi dış görünüşü mükemmel ama içi sefalet. Buraya giren çıkamıyor,neyse Mısra bu senin 2. Sınıfın. Allah 9'lara sabır versin 4 yıl burdalar. Herkeste ne güzel sıraya dizilmiş koyun gibi ve koyunun çobanları da kürsüde bağırmakta. Hayır az önce müdür diyor ki biz çoban değiliz diye çoban değilseniz bizi sıraya niçin sokuyorsunuz? Evet,kafamda çılgın sorular serisinin ilk sorusunu kendine sormuş bulunmaktasın.
Saçların dağınık Mısra,keşke özene bözene gelseydin. Kıyafet desen zaten bokuma benziyor onu sen bile toparlayamazsın. Acaba bugün neler yaşanacak merak etmiyor değilim. Mısra,yine o çocuk seni gözetliyor. Hayır yani Allah'ın 12'lisi neden o kadar bakıyor ki,sen onun bir ağzına sıçmadığın kalmıştı onuda yapmayı planlarının dahline koydun ama buna rağmen hala sana kafayı takmış. Neyse ben susayım da İstiklal Marşı okusun bu salak. Bari o zaman kendisini rahat bırakayım
~İÇ SES İFTİHARLA SUNDU~
İstiklal Marşında susmayı becerebilen iç sesimin yerini şeytan aldı çünkü iki saat gülmemi tutuyordum. Ortada bir konuda yok,bomboş gülme işte. Namazda olur ya gülme tutar bomboş şeylerde bile şuan o durumdayım.
İstiklal Marşımızın okunmasının ardından kürsüye çıkan ve bir dakika işareti yapan uzun boylu ve uzun boylu olmasına rağmen aklı kısa olan bu arkadaş Allah bilir ne diyecek bakışıyla kendisini süzüyordum. Kardeşim! Sen burda uzun tutulmanın ne kadar küfrettirici bir şey olduğunu sana öğretmediler mi? Bırakta oturalım
Kafam eğik bir şekilde öksüz evlatlar gibi bakan gözlerimle kürsüdeki beyefendiyi dinliyordum
-Okulumuzda ilk defa düzenlenecek davete hepiniz davetlisiniz! Hatta davetli değil katılmak zorunlu,katılanın herhangi bir kaldığı dersi olmayacak
Bu en çok benim işime yaramayacak,ben evde oturup dinlenmeyi düşünüyordum. Buda mı hayal? Bunu da mı elimden alacaklar? Ya Allah'ım NEYDİ BENİM GÜNAHIM! Neyse sabır,sabrın sonu selamette sanırım o yola bir türlü varamadık. İsyankarlığın dibinden çıkmam biraz zaman almış olsada adama küfür edişim hiç durmayacak gibi,şimdi kim o kadar saat makyaj yapacak ama yaaa üffff!😤😤
Herkes mutlu,herkes neredeyse mutlu. Bıraksalar halay çekecekler fakat bırakmıyorlar ama ben
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni özetleyen resim diyebilirim. Bizim sınıfa hepinizi davet edeyim karnaval havasına ortak olursunuz bizde gitmemiş oluruz,ha? Olmaz mı? Bence çok güzel olur iki müzik bizimkiler şebeklikler yapar sizde mükemmel kıyafetlerinizi giyersiniz ve bende resimdeki haci gibi kenarda köşede oturur bu saçmalıkları izlerim. Uykum geldiğinde de rahatça yatarım. Bak bu mükemmel bir fikir bence müdür yardımcılarıyla konuşmak gerekir...
Bize ayrılan sürenin sonuna geldik diğer bir bölümde görüşmek dileğiyle
