Eve biraz geç geldiğimden babannemin sorgusuna çekildim,benim için endişelenmişti.Antalya da eve ne kadar geç kalsam bile bana kızmazlardı ve daha doğrusu önemsemezlerdi.Kavga ettikleri için babam otele gder ve orda kalırdı.Annem ise sinirini gidermek için çoğunlukla içerdi.Eve geldiğimde beni takmaz içkisine devam ederdi.En azından babam nasıl olduğum ne yaptığım hakkında mesaj atardı.Bilmiyorum ama babamla aramızdaki ilişki daha farklıydı.Babam beni anlardı , bana zaman ayırmaya çalışırdı.Annem ise otelini işletmekle iligilenirdi daha çok.Kendimi çoğu zaman istenmeyen bir evlat gibi hissederdim ki en büyü korkum buydu.
Annem ve babamı kavga ederken izlerdim bazen.Babam annemi kırmamaya özen gösterir, cümlelerini özenle seçmeye çalışırdı.Annemse tam tersi daha ağır sözler söylerdi.Sanki babamı kırmak ister gibi.Babam annemin gözlerine sevgiyle bakardı ne olursa olsun ama annem nefretle bakardı.Babamla annemin boşanma kararına aslında iyi olduğunu düşünüyorum.Çünkü onların birbirlerini daha fazla kırmalarını istemezdim.
Düşüncelerimden sıyrılmamı sağlayan babamın sesi oldu;
"Yüsra duyuyor musun kızım?"
"Ha?Efendim anlayamadım ne demiştin en son baba?"
"İyi misin?"
"Evet evet iyiyim.Dalmışım sadece sen ne diyecektin?"dedim meraklı bakışlar eşliğinde
"Yarın yeni okuluna kaydını yaptırmaya gideceğiz onu söylüyordum."
"Pekala.Bu okulun adı neydi?"
"Özer koleji.Eğitimi gerçekten çok iyi orda okumanın iyi olacağını düşünmüştük dedenle.Hem yarın kayıt yaptırmaya gittiğimizde okulu inceleme fırsatın olur."
"Tamam olur.İzninizle bugün çok yoruldum.Yarın kaç gibi gideriz baba?"dediğimde babam hafiften gülümsemeye başlamıştı.Onunla aramızda mesafeler olmasını istemiyordum artık.
"Öğlen bir iki gibi çıkarız.Ben şirketten seni almaya gelirim."
"Hayır hayır sen direk oraya geç.Bende burdan geçerim okula."dediğimde babam kafasını sallayarak onayladı beni.Herkese iyi geceler dileyerek odama çıktım.Başımı yastığa koyduğumda düşünmemek için kulaklıklarımı taktım ve kendimi şarkıya bıraktım.Gözlerim kapalı şarkıyı mırıldanırken uyuyakalmıştım...
*****
Sabah kalkıp elimi yüzümü yıkadıktan sonra saçlarımı düzleştirdim.Altıma koyu renk bi dar paça kot,üstüne de kalın askılı kalçamın biraz altına uzanan gözlerimin yeşiliyle uyuşan atlet tarzı bir üst giydim.Atletin ön tarafını kotumun içine koydum.Ayaklarıma yeşil vanslarımı geçirdim.Bileğime bir kaç tane bileklik ve bir saat taktıktan sonra çanta alma gereği duymadan telefonumu ve kimliğimi cebime koyarak odadan koşar adımlarla çıkıp salona geldim.Babanneme bakındığımda salonda olmadığını gördüm.Mutfağa gittiğimde babannem ve esma sultanın-evin hizmetlisi oluyor yıllardır-sohbet ederlerken gördüm.İkisinin yanağınada sulu öpücükler kondurduktan sonra evden çıktım.Kapının önünden bir taksi durdurdum, okulun adını söyledikten sonra kulaklıklarımı taktım ve yola odaklandım.
Taksici geldiğimizi söyleyince ücreti ödedim ve taksiden indim.Okulun giriş kapısından geçtim ve bahçenin ortasında durdum.Etrafı incelemeye başladım.Okulun bahçesi çok güzel görünüyordu.Özellikle orman tarafına doğru başlayan yeşil alan.Evet okulun arkasında bir orman vardı.Okulu incelemeye devam ederken telefonum çaldı.Arayan babamdı;
"Kızım geldin mi?"
"Evet bahçedeyim, sen?"
"Müdürün odasındayım,hadi sende gel ikinci kat."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BOŞLUKTA YÜRÜMEK
Teen FictionAnne ve babasının ayrılıgından sonra babasının yanında yaşamaya başlayan Yüsra hayatının bu denli değişeceğini nerden bilebilirdi ki? Yeni ev,yeni arkadaşlar,yeni okul... En çokta yeni bir şehir de hayatına devam edeceğimiydi onu bu kadar sarsan.Yok...