Een wolf stond aan een vijver
Kijkend vol van ijver
Alles zou hij doen
Want honger had hij toen
Hij riep een eend te komen
Maar deze bleef weg van de bomen
Op de vijver was de eend veilig
Deze plek was voor hem heilig
De wolf bedacht
Over deze eend heb ik nu geen macht
Hij ging verbeten weg
Wat had hij toch weer pech
Overtuigd van het geweken gevaar
Maakte de eend zich klaar
Hij zou naar het vliegveld gaan
Want daar zou zijn vriendinnetje staan
Hij zwom rustig naar de kant
Daar stond toch geen wolf meer aan land
Waggelend naar zijn wagen
Werd de eend plotseling belagen
De wolf was nooit weggeweest die morgen
Hij hield zich slechts gedeisd en verborgen
Wees dus nooit te zeker van je stuk
Anders breekt weleens je geluk
JE LEEST
De eend en de wolf ~ Fabel
PoetryDit was, net zoals mijn gedicht over Billy, een opdracht voor school. Ook deze tekst was een stap naar mijn liefde voor het schrijven van verhalen. De opdracht was simpel: schrijf een fabel. Je krijgt één dier toegewezen (bij mij was dat de eend) en...
