(MULTIMEDIA'DAKİ MÜZİKLE DİNLEMENİZİ ŞİDDETLE ÖNERİRİM. EĞER ŞARKI BİTERSE BAŞTAN BAŞLATIN.)
"Sevgili Günlük, yine ben.
Bugün yine acı var, ruhumu yakıyor.
Hatırlamaya çalışıyorum, bir şeyler hep eksik.
Kalbim sökülüyor, yeniden dikecek güç bulamıyorum kendimde.
Sökükler sinsice ilerliyor yaralı kalbimde.
Nefes alamıyorum sanki..
Dikmeye çalıştığım sökükler için kullanacağım iğneler yanlış yerlere saplanıyor.
Güneş batıyor fakat yeniden doğmuyor.
Gecenin yalnızlığında ruhum çürüyor fakat karanlık sayesinde huzur buluyorum.
Yeniden ağlıyorum yeni bir kırık kalpler senfonisinin melodisiyle.
Yeniden çığlık atıyorum dünyaya karşı parçalanan ruhumun zerrelerini bulmaya çalışırken.
Yeniden gözlerimi kapıyorum bana faydadan çok zarar getiren gün ışığına karşı.
Konuşmak haram oldu bana.
Gülmek yasak.
Kahkaha atmak ise günah..
Mutluluk kötü bir şey artık.
Bilmezdim, bilemezdim böyle olacağını..
Sonumuzun kötü biteceğini ögrenseydim önceden, belki de hazırlardım kendimi.
Kaybetmek bu kadar acıyken;
Ulaşamamak, bir daha geri gelmeyeceğini bilmek kahrediyor insanı.
Her geçen gün daha çok ölüyorum.
Yanına gelmek istiyorum.
Beni yalnız bıraktığın bu yerde daha fazla kalamayacağımı hissediyorum.
Gitme demiştim. Gidersen yanına geleceğimi biliyordun.
Seni özlüyorum. İçimde bir şeyler kopuyor.
Geri dön diye haykırmak istiyorum.
Fotoğraflarının hepsi, evimizin heryerinde sevgilim.
10.10.2010
Bugün ilk tanıştığımız gündü hatırlıyor musun? Ben hatırlıyorum.. Okula yeni transfer olmuştun. Ilk sınıfıma girdiğin an, göz göze gelmiştik. Yeni ögrenci olduğun için öğretmen kendini tanıtmanı istemişti. Ismin de sesin gibi melek gibiydi.. 'Baekhyun...' Bembeyaz tenine eşlik eden yavru köpek bakışların, ufak tefek vücudunla beni etkilemiştin. Yıllardır kimseyi sevemeyen taş kalbim ilk defa seni görünce kuşun kanadı kadar hızlı atmıştı. Bu tarih büyülü bir tarihti çünkü sen benim mucizem olmuştun ilk günden.
11.10.2010
Bugün ilk defa bana gülümsemiştin. Kısılan gözlerin, kıvrılan dudaklarının kenarlarıyla nefesimi kesmiştin.
19.10.2010
Bugün ilk defa benim sırama oturmuştun. Derse partnerim sen olmak istemiştin. Bana bu kadar yakınken nabzımı duymamanı ummuştum.
26.10.2010
Bugün öğlen yemeklerini beraber yemeğe başladığımız gündü. Ağzını şapırdatışın, minik dudaklarını yalayışın hala gözlerimin önünde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unforgettable
Fanfictionİki âşık... İki yılın ardından gerçekleşen bir mucize.. Travma sonrası zedelenen bir zihin.. Bu iki yıl yüzünden yaralanan bir ruh.. Zihin hatırlamaz fakat beden, hatırlar. O kim olduğunu hatırlamıyordu. Peki, tanımadığı birine yeniden aşık olabilec...
