Tell me why?

461 8 1
                                    

'Hee dagboek'.Wat moet ik nou in dit rotding schrijven,alsof ik hier iets aan heb.Ik ben boos...Boos op mijn ouders.Ze hebben mij zojuist doodleuk verteld dat we gaan verhuizen, en nee niet dichtbij gewoon lekker naar Waalre.Ik weet niet eens waar het ligt maar het klinkt ver weg...Ik zucht."Hier heb je een dagboek om alles te verwerken" had mijn vader gezegd.Hier heb ik lekker veel aan zeg.Ik proef de zoute druppels,mijn tranen,ze stromen één voor een naar beneden.Ik ga mijn vrienden zo erg missen,zelfs mijn irritante leraren.Ik gooi mijn dagboek door m'n kamer heen en plof met mijn hoofd in mijn kussen.Ik ga gewoon alles zo erg missen er is zelfs geen enkel voordeel aan dit alles.Ik krijg een idee dus ik sta op en raap het dagboek op.'Voordelen aan verhuizen' schrijf ik op."Nou wat dacht je van niks" mompel ik.

-Voordelen aan verhuizen-
1.Nieuwe kamer want deze ik zo kinderachtig
2.Nieuwe mensen leren kennen
3.Weg van mijn 'beste vrienden' : de pesters
4....
Er wordt op mijn deur geklopt, mijn moeder loopt mijn kamer binnen waardoor ik het gekraak van de oude houten vloer onder haar hoor.Zelfs dat geluid zal ik gaan missen..."Shadi,ik weet dat dit moeilijk voor je is maar...Het is veel beter zo" 'Wat was er hier dan zo slecht?!' "We willen gewoon opnieuw beginnen na de dood van je opa.Hij heeft ook in dit huis gewoond weet je nog?" Het is al inmiddels 3 maanden geleden dat opa is overleden.Ik ben er nog steeds kapot van,het lijkt alsof mijn leuke wereld vanaf dat moment uit elkaar valt . 'Dus je wilt ook gelijk alle herinneringen aan hem wegdoen?' "Shadi zo bedoel ik het niet , dat weet je toch" Mijn moeder kijkt me aan , ik zie haar verdriet. Dat ze dit ook niet wilt maar aan de ene kant heeft ze toch wel gelijk."Ga nou maar slapen het is al half één" Ik knik en ga in bed liggen,mijn moeder wrijft over mijn hoofd en geeft een kusje."Trusten schat" Even voel ik me weer een kind van vier jaar oud, zonder zorgen.Ik wou dat ik terug kon in die tijd maar helaas is dat onmogelijk.'Dag mam' En niet veel later val ik in slaap.

My missing piece ft. Rein van DuivenbodenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu