დროში გაჭედილები (დასრულებული)

6 თავი

- აი ხო ვთქვი რააა ბებია ნახე ბაბუა ნახე გოგო ისე გამონახეო რააა! - მარი
- ეჰ ამან სუ გაუბედა ეგარი მამა ნახე დედა ნახე შვილი ისე გამონახეო- თათა- ძებილი
-კაი კაი გავაანალიზეთ რო რეალობაში ჩვენი მტერი სინამდვილეში ვირტუალური რეალობის მტრის შვილიშვილია- ჯეიმსი
- გადმოწიეს ერთი თავი ტვინი უნდა გავსინჯოთ თუაქ,- დანია

კაი რა პასუხი უნდა გავცეთ გავკიოდი მთელ ხმაზე
  5 საათიანი ფიქრის შემდეგ მივწერე:
ჰა?!
  ხო გიჟობა პასუხია
პასუხმა არ დააყოვნა
კარგად იცი რაზეც ვლაპარაკობ !
- არვიცი
- მისმინე გოგონი ჩემთან თამაშს არ გირჩევ
- არა დებილებთან არვთამაშობ უსამართლობაა ხომ გესმის !
-....
მეორე დღეს სკოლაში წავედით, გამიკვირდა მონტანა რომ არ დამხვდა,და სხვათაშორის ვერც დანია ვერ დავინახე, ვერც ჯიჯი და ვერც ლიამი, რა ჯანდაბა ხდება?
  არაფერია თქო გავიფიქრე და სწავლას დავუბრუნდი როდესაც 2 ახალი ბიჭი შემოვიდა
- გამარჯობა- მიესალმნენ მასწავლებელს
- უი დამავიწყდა თქვენთვის მეთქვა გაიცანით ზეინი და ნოა
ნიას მივაშტერდი და გარშემო ყველაფერი დამავიწყდა.ესეიგეე მაღალი მწვანეთვალება მოხუჭუჭო თმებით, და ლოყაზე ჩაღრმავებით. მიხვდა რომ მივაშტერდი  და გამიღიმა.
ეხლა ზეინი საშუალო სახის ცისფერთვალება ბიჭი, აპრეხილი თმით და კაი ცხვირით 😂 მე სუ ცხვირის რატო მშურს, არა მეც კაი  ცხვირი მაქვს მარა.
- თავისუფალი ადგილები დაიკავეთ.

- აუ ახლა დანიას ხო ჯობიააა??? - თათა
- შენ დაყენდი მანდ - სოფია
გაკვეთილები მორჩა, მე ჩემს  ნათესავს ველოდებოდი, დეიდაჩემმა გამოდით სკოლიდან და ჩემთან ადითო.მას ლანა ქვია ჩემი ტოლია მაგრამ პარალელურ კლასშია .უკვე 5 წუთია რაც მეხუთე გაკვეთილი დამთავრდა.მეც თავი დავადე და სპორტდარბაზში შევედი.იქ ჩემი კლასელი ბიჭები დამხვდნენ მათ შორის ნოაც. კალათბურთს თამაშობდნენ.
- მეც რო ვითამაშო შეიძლება?
- აი კაკრას მოხვედი ერთი მოთამაშე გვაკლდებოდა- ჯოუვი ( ჩემი ერთერთი კლასელია)
ფორმაგადავიცვი და სასწრაფოდ შევუდექი თამაშს
ნოა ჩემი მოწინააღმდეგე იყო.და აი ბურთი მან აიღო მეც მისკენ გავიქეცი და ბურთის წართმევას შევუდექი,ბურთი წავართვი და დაჩმორებული დარჩა,თუმცა ჩემი ფრჩხილებისგან სამახსოვრო საჩუქარი დაიტოვა 💅💅
გაკვეთილი დამთავრდა მეც ფიქრებში გართული წავედი სახში,მარა უკვე სკოლიდან გამოვდიოდი რო ლანა გამახსენდა რომ დამრჩა,ამიტო მივბრუნდი ჯერ 310 ში შევედი არ იყო მერე 305 სადაც ნოა დამხვდა
- სოფია ხო?
- ისა არა კიარადა კი- სოფია
გაეცინა
- მოდი დაჯექი- ნოა
- კ..კაი
ტელეფონი სასწრაფოდ ამოვიღე და ლანას მივწერე
ესეიგი შენ გზას დავადექი და მაკში შემხვდი ასე ნახევარ საათში.დედაშენს დავურეკავ და გავაფრთხილებ რო ჩემთან რჩები
- მომიყევი როგორია აქ სწავლა- ნოა.
- ნუ მაგარი იდიოტობაა მარა კაია თუ ჯაან სვეცკ განთქმულა ხარ დდ
- და შენ რომელი ხარ- ნოა
- ისა მერე? ა მე არცერთი კაცო მე უბრალოდ სწავლაზე არც  ისე შეყვარებული კაი მამის შვილი ვარ 😂- სოფია
- შეყვარებული გყავს? .
- ა..აარა.- სოფია
- მაშინ უკეთესია- ნოა
ჰათქო გავიფიქრე გულში მარა მართლა გამოშტერებული ვიჯექი და ვერაფერი ვუთხარი.
ასე ვლაპარაკობდით სისულელეებზე,როცა მომიახლოვდა
- ლამაზი ხარ ძალიან - ნოა
- აწწ მადლობა - სოფია- თან გავიფიქრე ეს რა სირობა ვთქვითქო მარა დავიკიდე
ლოყაზე მაკოცა და კლასიდან გავიდა.
დავრჩი გამოშტერებული,როცა მხარზე შეხება ვიგრძენი, მივბრუნდი და დანია იყო ცოტა მთვრალი თან პერანგზე პომადის ნაკვალევი ემჩნეოდა.მოიცა რაააფუ მეამისი დაენძრა იმ უბედურ ჯიჯის.
- ეს რააარის?- ჯერ წყნარად ვუთხარი დანიას და პომადისკენ მივუთითე
- არაფერი რაუნდაიყოს საყვარელო?
- საყვარელს ნუ მეძახი და გაიწიე შენ ბოზ ჯიჯის მიხედე.

კლასიდან გავედი მერე სკოლიდან,უეცრად ნაჭერი მომაფარეს, რომ გავიღვიძე კი წინ უხუცესი და და ზეინი მედგა....