Ik wordt wakker met bonkende hoofdpijn in de ziekenboeg. Godver dat was echt ziek. Waarom wist ik dat die kogel raak kon zijn. Er komt een dokter aan. "Hoi Rave.Hoe gaat het met je? "Slecht.Mag ik nu weg?" De dokter lacht. Het is een enge lach. Als de lach van een gestoorde. "Ja je mag weg. Maar ik zal niet met je vrienden gaan praten." Dat is een vreemd advies. Ik pak mijn spullen en loop naar buiten. Als eerst zie ik Horse rondlopen. Ik ren naar haar toe om haar te begroeten. "Hee Horse lang niet gezien..." Ik stop midden in mijn zin. Horse kijkt mij aan. Van haar ogen zijn alleen haar pupillen te zien. "Nee! Je bent een zombie! Dat mag niet dat kan niet!" Ik raak in de war, ik schreeuw en ik schudt horse doormekaar. Uiteindelijk stop ik met Horse doormekaar te schudden en loop ik weg.
JE LEEST
don't remember
Science Fictionrave wordt wakker. ze weet niet wie ze is en wat ze hier doet. later ondekt ze dat ze op een trainingscentrum zit voor soldaten langzaam komt ze erachter waarom de leiders zo ongevoelig zijn dan wordt het pas echt gevaarlijk.....
