Belkide umut gerçekten fakirin ekmeğiydi , bizler...
Sahip olamayacağımız mutluluğu
hayalimizde ,
Kavuşamayacağımız sevdayı yüreğimizde taşıdık...
Fazla düş kurduk,
Zaten elimizden tutup kaldıranlarda,
Daha büyük çelmeler taktı solumuza,
Yoruldu yüreğimiz,
Mutluluk meskenimiz olsun istedik,
Kapı dışarı edildik,
Aslında bizim sevdamız o küçücük kalbinze fazla büyük geldi .
Siz fazla küçük kaldınız.
