Gitti değil mi? Tahmin etmeliydin insanlar hep giderler zaten. Şimdi olacakları söyleyeyim ben sana. İlk önce fazla üzülmeyeceksin iki üç gün kadar sonra özlem diye adlandırdığımız o berbat duygu gelip kalbinin en derinlerine onun yanında biryerlere çökecek sonbaharda gökyüzünü karamsarlığa boğan kara bulutlar gibi. Özleyeceksin. Seni seviyorum derken sanki yalan söylemiyormuş gibi sana bakan gözlerini, ellerini tutarken midende uçuşan kelebekleri, ona sarıldığında içini kaplayan huzur duygusunu kısaca aklına gelebilecek ne varsa özleyeceksin. Geceler mi? en iyi sırdaşın olucak senin çünkü karanlık gözyaşlarını saklama konusunda epey ustadır. Ağlayacaksın hemde sessizce zaten en zoru da bu olacak kimse güçsüz olduğunu anlamasın diye ağlamak. Öksürük krizleri, kan çanağına dönmüş gözler, yorulmuş bir ruh ve beden zamanla sahip olduğun tek şey bunlar olucak hala canın yanıcak ama geçmesini istemeyeceksin bu defa alışmış olacaksın çünkü o olmadan onu ölümüne sevmeye. Belli bir zaman sonra da hiçbirşey hissetmeyeceksin. Değişeceksin. Bedenin belki aynı olucak ama ruhun tamamen farklı. Nefret ediceksin insanlardan hemde hepsinden nefret ediceksin. Yanlız kalmak isteyeceksin çünkü yalnızlık iyi gelmeye başlayacak. Son olarak da; güven işte bu duygu bundan eser kalmayacak ruhunda o yüzden asla ama asla bir insanın hayatının merkezi olmasına izin verme.
