Yürüyorum sokaklarda sessizce,
Acılarımı hüzünlerimi alıp yürüyorum işte,
Nereye gittiğimi bilmeden;
Yolu yarıladım durdum düşündüm biran.
Kimden neden kaçıyorum bana acı yaşatanlardan mı? Yoksa dost dediğim kişilerin arkamdan hançer vurmalarından mı?
Veya kendimden mi kaçıyorum..
Sonra anladım ki, kaçış çare değil,
Durup savaşmak lazım,
Kaçmak iyi gözüksede bana, nereye gitsem bu imtihanlar benle beraber gelecek, gittiğim yerde illaki sınanıcam.
Önemli olan burda kalıp imtihanı verenin hatrına sabretmek..
