It's been how many years,pero iba pa din ung feeling pag hindi sinasadyang makita kita or may maririnig akong balita tungkol sayo hindi ko mapaliwag ung nararamdam ko.I guess hindi ko na talaga mag o-overcome un.You'll always have that special place in my heart na kahit sino hindi mapupunan.
Sobra kitang hinangahan noon,call it crush or puppy love hahaha lagi kitang inaabangan lumabas sa bahay nyo.Gustong gusto kitang kalaro, ang bait- bait mo sakin kaya nag assume ako na maybe..just maybe baka meron din tugon ung nararamdaman ko.Pero alam kong mga bata pa tayo that time kaya nga sobrang lagi akong na ngangarap na pag nag dalaga na ba ako liligawan mo din ako.Magiging tayo.Just like any other couple lalabas, manunuod ng movies, mag ho-holding hands.
Kaya lang mabilis ngang lumipas ang panahon, kasabay nun ung maraming pag babago satin.Hindi ko alam kong anong nangyari, biglang isang umaga parang hindi na tayo mag kakila.Wala ng pansinan.Nag karoon na tayo ng sari-sarili nating buhay.
Kaya nga laging may tanong sa puso ko kung what if sinabi ko sayo ung feelings ko noon,what if i took the risk na tanungin ka kong may feelings ka din sakin, Naging tayo kaya?
12 years...12 long years hangang ngayon hindi ko pa din na out grow ung nararamdaman ko.May pamilya na din ako,i love my husband sobrang sure ako dun.Pero siguro nga there is always that one person na no matter how it has been ehh kilala na ng puso mo at tingin ko kahit tumanda pa ko hinding-hindi un mawawala.
My First Love................
