ခ်စ္လွစြာေသာ"ဦး"

Part 12

အရာအားလံုးအဆင္ေျပခဲ့ျပီးသူမျဖစ္ခ်င္တဲ့
အတိုင္းေပ့ါသူမျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ေန႕ေတြထဲ
ဒီေန႕ဟာတန္ဖိုးအရွိဆံုးထင္ခဲ့သည္
တကယ္၍သူမမက္ခဲ့တဲ့အိမ္မက္နွင့္
လြဲေခ်ာ္ခဲ့မည္ဆိုရင္ေကာ...

Lisa:Honey..ထေတာ့...

မ်က္နွာအစိတ္ပိုင္းေလးတစ္ခုခ်င္းစီကို
တို့ထိလ်က္သူမပါးစပ့္မွညင္သာစြာေခၚလိုက္
တဲ့နာမ္မည္ေလး..

Jen:အြန္းးး"ကေလး"အိပ့္ခ်င္ေသးလို့
"ဦး"ထနွင့္ေတာ့ေလေနာ္

Lisa:မရပါဘူးဒီေန့ကကိုတို့နွစ္ေယာက္ရဲ႕အ
ေရးျကီးတဲ့ေန့ေလးတစ္ေန့ေနာ္Honey..

Jen:ဘာ..အေရးျကီးလဲ..

Lisa:ကိုဒီေနရာကိုေခၚလာတယ္ဆိုတာကို့ရဲ့
အပန္းေျဖအိမ္ေလးကုိပဲလိုက္ျပခ်င္တာမဟုတ္
ဘူး..
ဒီအိမ္ကကိုတို႔ရဲ႕အနာဂတ္နဲ႔လဲသတ္ဆိုင္သြား
ၿပီဒီေရွ့အိမ္တည့္တည့္ေလွ်ာက္တာနဲ႔
Tulipပန္းေတြအလည္ေလာက္မွာျမင္ရတဲ့
ဘုရားေက်ာင္းေလးရွိတယ္အဲ့မွာကိုတို႔
လက္ထပ့္ရေအာင္

Jen:"ရွင္..လက္ထပ့္မယ္"အ"့

အံ့ၾသကာထမိလိုက္ေတာ့နာက်င္သြားေသာခႏၵာကိုယ္ေၾကာင့္မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕တြလိုက္ရင္း

Lisa:အဲ့တာေၾကာင့္ျမန္ျမန္ထေတာ့လိ့ု
ေျပာတာ..

Jen:လက္ထပ့္တာကဟုတ္ပါတယ္ကေလး
တို႔ဝတ္ဖို႔အဝတ္စားေတြမပါဘူးေလ
လက္ထပ့္တယ္ဆိုတာတစ္သက္လံုးမွာတစ္ခါတည္းေလလွလွပပေတာ့ဝတ္ခ်င္တာေပါ့.

Lisa:အဲ့အတြက္မပူနဲ႔ကိုအားလံုးစီစဥ္ၿပီး
သားကေလးသာလုပ့္စရာရွိတာလုပ့္
ေနာက္ၿပီးကိုတို႔လက္ထပ့္မဲ့ကိစၥကိုAppaရယ္
Chaeရယ္ပဲကေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းလဲလာ
လိမ့္မယ္Appaတို႔နဲ႔တူတူ..
ေရးမိုးခ်ိဳးၿပီးဆင္းလာခဲ့မနက္စာစားဖို႔ကို
ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္..

Jen:okok

Lisa:အာ...ဒါနဲ႔လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ပါ့မလား

Jen:ဟာ..."ဦး"ေနာ္

Lisa:ေဆးတိုက္ရမွာေပါ့ေလ..

Jen:ဟာ..ေတာ္ၿပီစိတ္ေကာက္တယ္ရွက္ပါ
တယ္ဆိုဘာေတြလာေျပာေနလဲမသိဘူး