Yavru kedi köpekten kaçmaya başlamıştı.Köpek kediden daha hızlıydı.Kedi en yakınında bulunan çöp kutusuna girmişti.Yavru,köpeğin etraftan gitmesini bekliyordu ve etraftan kaybolmuştu.Yavru,çöpün içinde bir hışırtı duymuştu ve korkudan titriyordu.Simsiyah bir kedi ona:
-Korkma!Sana zarar vermem.Benim adım Kara.Peki senin adın ne?
Şanslı:Benim adım Şanslı.Peki ya sen neden buradasın?
Kara:O köpekten kaçıyordum.O köpek tam bir manyak!Ondan saklanıyordum.
Şanslı:Hmm.Sen tek başına mı yaşıyorsun?
Kara:Evet.Her tarafta kardeşimi ve ailemi arıyorum.Yoksa kardeşim sen misin?
Şanslı bir an düşündü.Daha önce yaşadıklarını düşündü.Onu ailesinden ayırdıklarını düşündü.Kara'nın kardeşi olduğunu anlamıştı ve ona sımsıkı sarıldı.Kara ona:
-Sonunda birbirimizi gördük.Birlikte ailemizi bulabiliriz!dedi.
Şanslı'nın aklına ailesinin öldüğü geldi ve Kara'ya hüzünlü hüzünlü bakarak:
-Ailemizi öldürdüler!dedi.
Kara buna inanamadı.Hemen gözyaşlarına boğuldu.Aklına onu huzursuz edecek düşünceler geliyordu.Siyah yavru ona:
-Biz artık çöplükte mi yaşayacağız?dedi.
Şanslı'nın aklına Gülüm geldi.Aslında yaşayabileceğimiz çok iyi bir köpek biliyorum.dedi.
Kara şaşırarak:
-Köpek mi?Delirdin mi?Köpekler bizim en büyük düşmanımız!dedi.
Şanslı Kara'yı zorla ikna etti.Tam dışarı çıkacaklarken köpek onları yakalamış ve onları arabaya tıkarak evine götürmüş...
