Sinara ng tatay nya ang pinto. Hinawi ang kurtina upang maharang ang sinag ng liwanag. Madalim ang silid, tanging anino lang ang mababatid. Pawis na pawis ang kanyang ama, ma-aaninag ang pagiging balisa't aligaga sa kanyang nagliliwanag na mukha. Kinutuban ang dalagita, dahan-dahan syang umatras habang papalapit naman ang kanyang ama.
Sya ay sumigas ng "Itay..!!! Wag po..!!" Ngunit patuloy parin ito sa paglapit.
Nang biglang sumigaw ang kanyang ina, "Hoy Berto..!!! Tigil-tigilan mo nga kami sa kabaklaan mo..!! Buksan mo yung aircon ang inet..!!".
BINABASA MO ANG
"Dalagita"
Short Storypst 150.? yan ang mga katagang laging sinasambit ng isang dalagita, halina't tunghayan ang kwento nya.
