Abilerim

8. Bölüm

Ayrılınca Nilaya baktım ve gözleri pörtlek pörtlek olmuştu Teoman ise gülüyordu. Utanmıştım Nilay söze atıldı - hadi siz gidin şu kayalıklarda oturun yalnız kalın biraz- dedi Kerem bu sözün üstüne ayağa kalktı ve elini uzattı elini tuttum ve bende ayağa kalktım Kerem elimi tutarak beni kayalıklara getirdi kayalıklara oturunca Kerem konuşmaya başladı - Mira daha demin kendimi kaybettim özür dile- lafını bitirmeden işaret parmağımı dudağına koyarak susturdum parmağımı tutarak - Benimle çıkar mısın?- dedi  bunun cevabını oda biliyordu ama yine de cevap bekliyordu bende cevap verdim ve kocaman sarıldım Kerem de sarılmıştı ayrılınca dedi ki - o zaman anlaşalım bundan sonra kısa giyinmek yok - bende - hay hay belki yaparım ama sende  o beyaz tişörtü hatta beyaz bir şey giymeyeceksin- buna güldü ve kafamı boyun girintisine koyarak sarıldı. Sessizliğimizi ve mutluluğumuzu telefonumun sesi bozdu Burak abim arıyordu 

BURAK: Neredesin sen ya?

BEN: Sahilde ne oldu yine?

BURAK: Eve gel 

BEN: Neden?

BURAK: SANA EVE GEL DEDİM YOKSA BEN BULUR SENİ EVE GETİRİRİM

BEN: Bağırma geliyorum 

 Ben ayağa kalkınca Kerem de  kalktı masaya gittiğimizde Nilaya ve Teomana veda edip gitmeye başladım. Kerem de gelmek istedi benimle ama ben onun kalıp eğlenmesini istedim eve gelmiştim kapıyı ben çalmadan direk Mert abim açtı. İçeri girdiğimde babam konuştu - Kızım gel konuşalım biraz - dediğini yaparak oturdum tüm aile burdaydı sadece  Burak abim yoktu bu arada. Babam konuştu - kızım tek bir soru sorucam kimlerin yanındaydın? - cevabı kolaydı - Nilay Teoman Kerem ve ben vardım başka kimse yoktu - babam tamam anlamında kafasını salladı ve şimdi odana çıkabilirsin dedi. Ben çıkarken annemde peşimden geldi odaya girdiğimde Burak abim yatakta oturuyordu ben girince ayağa kalktı ve yanıma gelerek konuştu - ne o Mira hanım sevgilinizin yanında ayrılıp gelebilmişsiniz zor oldu mu ayrılmanız? - donup kalmıştım Burak abim kolumu tutup sıkınca annem araya girdi - oğlum yeter çık şurdan ve bu konuyu açma bir daha - Burak abim gözlerinden  alev fışkırarak çıktı. Annem benimle birlikte yatağa oturdu ve konuşmaya başladı - abin sabahtan beri senin remine bakıyor - araya girerek konuştum - ne resmi? - senin Keremle sarıldığınız fotoğraf siz sevgilimisiniz? - - evet ama valla bu gün oldu her şey- ağlıyordum ama nedenini bende bilmiyordum annem bana sarıldı ve ağlama tamam ben konuşucam onlarla . Annem aşağıya indi  sesler geliyordu birden annemin daha da fazla yükselmiş sesi geldi - HİÇ BİRİNİZ MİRAYA BU SEVGİLİ KONULARINI FELAN SORMAYACAK YOKSA KÖTÜ OLUR BİLİN - dediğini duydum gerisi karanlık...

Buraktan devam...

Miranın üstüne fazla gitmiştik bu yüzden annem de kızmıştı şimdi konuşmaya gidiyorum. Odanın kapısını çaldım ses yoktu bende birden dalıverdim odaya  ama gördüğüm manzara hiç hoş değildi Mira yerde yatıyordu baygındı hemen yanına gittim o anki refleks ile bağırdım - MİRAAAAAAA - hemen kucağıma aldım ve arabaya götürdüm.

Bitti yb de neler olabileceğini yazınız.

Multideki şarkıyı dinleyin sizi seviyorumm.

Keyifli okumalar...