Frostina's PoV
"Gray..." nahihirapan kong sambit. "g-gray..."
"Ssshhhh.... Wag ka nangmag- salita pa Frost." naluluhang sabi niya.
"G-gray sana p-pag wala na a-ako magi-ging masaya k-ka ha?"
"Frost wag k-kang magsalita ng ganyan...."
Kanina pa kami nandito sa labas ng ospital at hina na hina na ako. Parang mawawala na ako dito sa mundong ito...
"Fr-frostina...."
"Ano y-yun?" mahinang tanong ko
"Yu-yung kamay mo.." takot niyang sambit.
"K-kamay k--" hindi ko na natapos ang aking mga sabihin sa mga nakita ko. Ang aking kamay ay parang nawawala...
"Gray" na ngiyak ngiyak ko sabi habang ang aking mata ay nasa kamay ko na unting unti nawawala.
"Anong na-nangyari?"
Sinusubukan kong magsabi pero walang lumalabas sa bibig ko. Unti unti ako nawawala, ang tanging nakikita ko lamang ay ang basa na mukha ni Grayson...
"Frostina!" sigaw niya, "Frostina! Wag mo kong iwan!"
At yun na ang huling mga salita ang narinig ko......
-----------------
Nagustuhan niyo ba ang prologue ko? Comment at vote na kayo!
YOU ARE READING
Vanila Twilight
Teen FictionThey were like parallel lines, always close but never been together.... kasi sa isang hadlang na binigay sa kanilang dalawa... Exorcist at Ghost, pwede ba yun? para sa kanila Oo, pwede yun. Pero isang araw na wala nalang yung ghost...
