Het is aan jou dat ik dit schrijf.
Het is aan jou dat ik mijn woorden richt.
Mijn laatste.
Het is genoeg.
Haar dood was hard, de zijne nog harder, nu is het mijn beurt.
Mijn leven ligt overhoop, niets is nog hetzelfde.
Ik dacht te kunnen ontsnappen, maar dat was slechts valse hoop.
Het lukt niet meer.
Het verleden haalt me in.
Ik heb dingen gezegd en gedaan die het daglicht nooit zal kunnen verdragen.
Ik heb leed veroorzaakt dat nooit veroorzaakt mocht worden.
Nooit heb ik me zo alleen gevoeld, nooit was het duister zo dicht bij.
Het gevoel alleen te zijn verzoop me.
Langzaam aan verdronk ik in de leugens, in de ellende.
Nu is alles over, eindelijk is er rust.
~Aurélie
JE LEEST
Ze verloren elkaar ✔
Short StoryHij heeft een verleden, Zij heeft een verhaal Iedereen kent hem Zij beperkt het liever. Hij heeft dingen gedaan waar hij spijt van kreeg, zij ook. Al lijken ze twee totaal verschillende mensen, ze lijken meer op elkaar dan ze zelf denken. ____ #1 in...
