Պատմությունը պատմում է երկու ընկերուհիների մասին։Ճակատագիրը նրանց հետ անլուրջ խաղ է սկսում, բայց ով իմանար որ նրանք կարժանանան "Աստղային ճակատագրի"։ Իրադարձությունները զարգանում են Երևանում և Սեուլում։
[Առավոտյան 8։30] Զարթուցիչս արդեն խելագարվում էր զրնգալուց, իսկ մայրիկիս ձայնը արդեն 15 րոպե էր չէր կտրվում։Նա անվերջ բղավում էր. -Վե՛ր կաց, վե՛ր կաց,wake up,wake up բավական է քնես։ Բարև ես Յան-դան եմ։Ես... բավականին ծույլ եմ ,չեմ սիրում լուռ մնալ. շատ եմ սիրում շատախոսել ,ոչ մի party բաց չեմ թողնում,գրեթե միշտ ընկերներիս հետ եմ,և ամենակարևորը չեմ սիրում, երբ ինձ ստիպում են գնալ դաշնամուրի դասերի։ Ինչպես ամեն առավոտ, այս առավոտ նույն պես ես զանգում եմ ընկերուհուս. -Ա-Րօօ -Այո -Ինչպե՞ս ես -Դե հաշվի տակ առնելով, որ դեռ մայրիկը չի բղավել. լավ եմ։ -Ա՜ բախտավոր ես։ -Ա-Րօօ, Ա-Րօօ,-ասաց Ա-Րօօի մայրը -Յան-դա ես դժբախտ եմ մայրս այսօր զարթուցիչից շուտ է գոռում։ -Հա՜ Հա Հա -Ա-Րօօ կարող ենք այսօր գնալ այգի, ես նոր նկարներ եմ ուզում? -Այո՛, իհարկե։ - Դե այսօր 10։30֊ին կլինես այգում։ ֊Ok Իսկ ինչ վեչաբերում է ընկերուհուս նա լրիվ խելագար է , մենք տարբերվում ենք նրանով,որ նա գնում է պարի դասերի՝ ստիպողաբար։ Արդեն 10։30 է ,իսկ Ա֊Րօօն դեռ չի եկել։ Ես մռայլ դեմքով կանգնել եմ այգու հենց կենտրոնում։Ինչ֊որ ձայներ եմ լսում. ֊Յան֊դա Յան֊դա Ես շրջվեցի հետև և տեսա Ա֊Րօօին ։Նա ցլամարտի ցլի նման վազում էր իմ վրա,երևի նրա համար քանի որ հագել էի մայրիկիս գնած նոր, կարմիր կիսաշրջազգեստը։ Նա այն արագության վազեց և գրկեց ինձ որ ամբողջ մարմինս անզգայացավ։ ֊Ա֊Րօօ ինչու՞ ուշացար ֊Դե մայրիկս ինձ հիշեցնում էր,որ ես երկու շաբաթից պարի քննության եմ. ֊Աաաաա՜,որնց էի մոռացել ես ել դաշնամուրի քննության եմ։Արդեն հոգնել եմ չեմ ուզում գնալ։ ֊Ես նույնպես։ ֊Բայց երկու շաբաթին շատ կա. մենք շատ ժամանակ ունենք, արի՛ վայելենք այն, իսկ երկու շաբաթ հետո կմտածենք։ ֊Դա հիանալի միտք է, լավ արի անենք այն ինչի համար եկել ենք այստեղ։ ֊Դե,այո Նրանք այգու ամեն անկյունի հետ նկարվեցինք։ Նրանք անգամ շատ խենթություններ արեցին. Նրանք բացել էին ցայտաղբյուրի ջուրը, և այդ պատճառով էլ այգեպանը մեզ դուրս հանեց այգուց։ Նրանք արդեն լավ շրջել էին այգով, նույնիսկ չպլանավորված քայլեր էին արել. գնացել էին շոպինգի։ Եվ վերջապես շատ հոգնած գնացին տուն։
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
[Մեկ շաբաթ անց]
Առավոտյան ըստ երևույթի Ա֊Րօօն զանգեց Յան֊դա ին ։ ֊Յան֊դա ես չգիտեմ ինչու՞ , բայց այսօր շուտ եմ վեր կացել։ Հիմա նայում եմ պարի դասերի ժամատախտակին, բայց ոչ-մի բան չեմ հասկանում. ուղեղումս մի լամպ վառվեց։ ֊Այդ ի՞նչ լապ է վառվել, որը շատ ժամանակ անջատված էր։ ֊Յան֊Դա ես ուզում եմ այսօր party կազմակերպենք։ ֊Հիանալի է,ես էլ եմ ուզում։Արի զանգենք բոլորին և պատմենք մեր որոշման մասին։ ֊Իսկ ու՞ր պետք է գնանք։ ֊Այսօր ծնողներս տանը չեն,մեր տունը ամենալավ տարբերակն է։ ֊Որեմն այսօր ժամը 17։00 ին ձեր տանը։ ֊Այո 17։00է ես անհամբեիի նման սպասում եմ՝ թե երբ են գալու։ Հեռախոսս է զանգում։ ֊Ալո, Ա֊Րօօ որտեղ եք, ինչու՞ դեռ չեք եկել։ ֊Դուրս արի բակ և մեզ դիմավորիր։ ֊Լավ ես վազում եմ։
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Նրանք այս օրն էլ այդպես անցկացրին և այդպես մեկ շաբաթ։Նրանք ամեն օր նույնն էին անում։Այդ երկու շաբաթն անմոռանալի էին։Եվ եկավ այն օրը,որի ոչ֊ոք չէր սպասում։ Քննությաուններ. դա ամենադաժան պահն էր նրանց կյանքում։ Նրանք այսօր քննության էին.տեսեք թե ինչ եղավ նրանց հետ։ Այսօր ժամը 12։00 ին Արվեստի դպրոցում քննություններ են ,իսկ մենք ոչ մի բան չենք արել, մենք այս երկու շաբաթը անցկացրել ենք մեր հաճույքները վայելելով։Ժամը 11։30 է . ես և Ա֊Րօօն Արվեստի դպրոցի առջև կանգնած գրնել էնք իրար և լացում էնք ամբողջ ուժով։
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
