LOVE KNOWS NO END

4

SUBIC

nandito na kami sa Subic ngayon ,pero nakapiring parin sya

binuhat ko sya papuntang harap ng dagat ,, syempre baka makahalata sya na nasa dalampasigan kami kasi baka maramdaman nya yung buhangin .. nung binaba ko na sya ,nag salita sya..

"pwede ko na ba tanggalin? !''

'' okay na'' at tinanggal na nya

yung expression nya kanina na ! ?________? ay naging O_________O then ^______________^

at naging T_______T. .. whut the? first time ko tong makita na umiyak ahh

"o-oyyy di mo ba nagustuhan ha?"

at ang sagot nya ay

"HINDI.. .

:((

..dahil SOBRANG NAGUSTUHAN KO !! SALAMAT SEPH ,... PANGARAP KO TALAGA TO." -sabi nya at bigla nya akong niyakap na SOBRANG IKINAGULAT KO

niyakap ko nalang sya pabalik..

"teka, paano mo naman nalaman??'' -tanong nya

''sekretong malupet'!! '' -sabi ko sabay tawa nya

nag kwentuhan kami ng nag kwentuhan

After 4hours naisipan naming umuwi na , pasakay na sana kami ngn kotse ng bigla syang na out of balance

buti nalang nasalo ko

pero pag tingin ko sa mukha nya

sht!! wala syang malay!!

agad ko syang dinala sa hospital

HOSPITAL

nandito ako sa harap ng ward ni soph habang hawak hawak ang singsing na binigay sa akin ni mama nung bago sya mamatay ,ang sabi nya , ibigay ko raw ito sa taong pinaka mamahal ko .. at ngayon alam ko na kung kanino ko ibibigay..

patuloy ang pagtitig ko sa singsing nang biglang lumabas yung doktor

"ikaw ba ang kaibigan nya?" - tanong nung doktor kaya tumango nalang ako

"iho.. meron syang blood cancer ,may taning na ang buhay nya ..nasa stage 4 na ang cancer nya at ano mang oras ay pwede syang mamatay , sorry iho , ang kailangan nalang natin gawin ay ipag dasal sya at maghintay" - sabi ng doktor

bakit hindi sinabi sa akin ito hi soph??

edi sana naalagaan ko sya..

shet talaga ohhh

hindi ko alam ang gagawin ko

pero hindi ko mapigilan ang paa kong lumalakad patungo sa kapilya ng ospital

nung nasa kapilya na ako ,agad akong lumuhod at hindi ko mapigilan ang agos ng luha ko

naalala ko rin ang sinabi sa akin ni sophia na "wag ka mag-alala ,may awa ang DIYOS ,tutulungan ka nya ,wag ka mawalan ng pag-asa at hindi ka nya papabayaan magdasal kalang'' - yan ang laging sinasabi nya sa akin tuwng may proboema ako

at nagdasal na ako tulad ng laging sinasabi ni sophia

"panginoon kong Diyos, wag mo muna pong kunin s akin si Sophia ,parang awa mo na po , pakakasalan ko pa po sya .. patawad po sa lahat ng kasalanan ko sa iyo ,,iligtas mo po si Sophia , tulungan mo po syang lumaban" -yan ang mga nasabi ko tsaka tumayo na ako para puntahan si Sophia sa silid nya

parang maguho ang mundo ko nang makita ko syang na naka higa at makaming naka konektang mga dextrose sa kanya.

umupo ako sa tabi nya at hinawakan ang kanyang kamay .. hindi ko na namalayang nakatulog na ako habang hawak hawak ang kanyang kamay

..