Life's Battle

The Encounter

***Kriiinnggg***

Ugh..
Its the start of a new school year and I don't feel like going to school. I'm already at my last year in college and graduating. I took the course Bachelor of science in Business administration Major in Business Economics. Actually, I wanted to become a doctor but since I'm going to inherit my family's company someday, I took a course that is related to business even if it's against my will.

I lazily went to my bathroom and did my daily routine. My classes start at 10 am at di naman yun maaga. I finished preparing myself for school and I only wore skinny denim jeans, a pastel pink crop top and white sneakers. Tinignan ko muna yung sarili ko sa salamin, at mukhang ok naman kaya, nagdesisyon na akong bumaba.

A delicious scent welcomed me on my way to the dining room, The smell of butter and bacon. Mmm delicious....

"Good morning Ysa, come join us for breakfast." Mom told me as soon as i stepped inside the dining room.

"Good morning Mom. where's dad?" I went to mom and kissed her cheek.

"Aww already looking for me my princess? Good morning!" A familiar voice echoed the room.

I turned around and saw dad standing in front of the Kitchen door."Daddy! Good morning!" He went to me and I hugged him. We sat on the dining table together with mom. Only child kasi ako kaya, nasakin ang atensyon ng mga magulang ko

     I quickly went to school after bidding goodbye to my parents. I was actually running late already dahil malapit malapit nang mag 10. Finally i arrived in my classroom and some of my classmates were there already. This is a new environment for me because all my life I was home schooled and now I am ready to face the world and all its odds.

   I sat beside a girl who looks really pretty. She has hazel brown hair with slight curls at the tip,fair skin, and greenish eyes. The bell rang and the professor arrived. It was time for the first class.

  "Good morning class. Im professor Julia Stanley, your adviser and teacher in Advanced mathematics."

The class went on and everyone introduced themselves including me.
"Good day everyone. Im Astrid Ysabelle Esperanza" At umupo ako muli.

"Hi Astrid! Im Rein Aubrey."

The girl beside me greeted. She's amazingly beautiful and kind. Sa palagay ko, magkakasundo kami kaya, i greeted her aswell.

"Hey Rein. It's nice to meet you. Sab nalang."

We started to chat and I got comfortable with her company. I really like how witty and joyful she is. She really has a positive vibe at gusto ko siyang maging malapit na kaibigan dahil ang gaan ng loob ko sa kaniya.

Natapos ang lahat ng klase ko sa umaga at masaya ako dahil may natagpuan akong bagong kaibigan. I invited Rein upang kumain sa canteen. Kaya, nandito kami ngayon eating lunch together sa canteen.

"Rein, hindi ka na siguro bago dito noh?"
Tanong ko sa kanya.
"Oo, hindi na. Simula elementary, dito na ako nag-aral. Kaya, medyo kabisado ko na ang university. Ikaw?"

"Bago palang ako dito at you're my only friend."

"Awwwiiieeee masaya ako dahil may bago akong nahanap na kaibigan." Sagot ni Rein.

Pagkatapos naming kumain, naglakad na kami papunta sa susunod naming klase, nang may mahagilap ako. Ang gwapo niya. SOBRA. Parang bad boy na disente. Napaka angas tingnan pero responsable. His beauty is Godlike. With that silky black hair, blue eyes, mahahabang mga paa, matangos na ilong...... I got lost with my trail of thoughts nung lumapit sya sa amin and.....

Hugged Rein?

Ay, may gusto pala siya. Baka sila na?

"Cale, naparito ka?"
"I was just walking, but I saw you. Papunta ako sa SG office. May plans na kasi kami para sa Acquaintance Party natin bri."
"Ooooohh, ganun pala? Nandito nga pala ang new friend ko, si Astrid Ysabelle"

Tinignan niya lang ako't sa ilang segundo ay ngumiti. OMGGGGG nakakatunaw yung ngiti niya. -.-

"Huy Sab, ba't nakatunganga ka? HAHAHA si Caleb Adrian Cameron, ang ating SG president at pinsan ko."
"H-hi" nahihiya kong tugon sa lalaking nasa harap.

"Sige Cale, una na kami. We still have classes to attend to." Sabi ni Rein sabay hila sa akin. Nang makalayo layo kami, kinulit ako ni rein.

"Yiiiiieeeee bat natulala ka Sab? Ang Gwapo ng pinsan ko noh? Matalino at responsable pa." Tugon ni Rein
"H-ha? O-oo."
"May crush ka doon noh?"
"W-wala AHHH!"
"Eehhh? Nakikita ko sa iyong mga mata, na naakit ka sa kaniya."
"Wow grabe siya, agad agad?"
"Yiiiieeeee crush mo pinsan ko HAHAHA"

At doon Natapos ang unang araw ko sa aking bagong paaralan. Maraming nangyari, kaya pagod na ako. Gusto kong matulog na. Kaya, hinihintay ko yung aking sundo sa labas ng paaralan. Dumudilim na rin kasi 6:30 pm na. Bakit ang tagal ni manong leo ngayon? Unang araw pa nga. Sa susunod, ako na talaga yung magmamaneho. Para hindi ako maghihintay ng gan'to katagal.
Lumipas ang ilang minuto at hindi parin dumarating si manong. Biglang may  narinig akong mga yapak sa aking likuran. Kaya, nakaramdam ako ng kaba. Baka may mangyari saking masama. Gabi na kasi kaya malabong may estudyante pa sa loob.

"Miss bakit nandito ka pa sa labas ng school?" Sabay tapik sa aking balikat.

"WAAAAAHHHH!!" Hinampas ko sya. "Akala ko ano na! Ikaw lang pala! Huhuhu aatakihin ako nito." Ngunit huli na nung na realize kong si Caleb yung nasa harapan ko. Nakakahiyaaaaaaaaaa sksksksksksks ang tanga kooooooo. Naramdaman ko nannag-iinit na pala yung pisngi ko sa sobrang hiya.

"OMG sorry. Hindi ko alam na ikaw yan."

Nakita ko yung mahinang pagtawa niya kaya, nahiya ako nang sobra.

"Ikaw yung bagong kaibigan ng pinsan kong si bri dba?"

Hala naaalala niya pala ako😣 Tumingin ako sa kaniya at tumango.

"Bakit di kapa umuuwi, sab? Tama ba?"

"Hindi pa kasi dumarating si manong eh. Yung driver namin. "

"Gusto mo hatid nalang kita? Saan ba yung subdivision niyo?"

Waaaaahhhhh sabi nya ihahatid niya raw ako? What? Nakakahiyaaaaaaa naman baka out of way yung sa kanila makaka abala pa ako. Maghihintay nalang ako kay manong.

"H-haa? Wag na. Hihintayin ko nalang si manong malapit na raw siya."

"Sige sasamahan nalang kitang maghintay rito gabi na kasi"

"O-okay. S-sige Salamat."

Omg omg omg omg napaka gentleman naman niya. Di nga kami close at di naman kami nagkausap kanina pero sinamahan niya pa rin ako. Para siyang dream guy ko, matalino, disente, GWAPO, Gentleman. Malapit na siya maging perpekto. Di ko alam na meron pa palang gan'to. Bibihira na sila ngayon dahil karamihan ng mga lalaki puro bisyo nalang ang inaatupad. Di na ......

Naputol yung mga pinag iisip ko dahil dumating na si manong.

"Cale thank you sa pagsama sa akin. Kahit di tayo tunay na magkakilala."

"Walang anuman sab. Sige sumakay ka na."

Tumango nalang ako at sumakay na. Tinanaw ko siyang naglalakad patungo sa parking lot habang umaalis yung sasakyan. Kailan kaya ako makakahanap ng taong para sakin? Yung kagaya sa kaniya. Almost perfect. Teka lang parang may crush na ako for this school year ahhh HAHAHAHA

--------------------------------------------------------------
This is my first time to write a story so i know its lame and im sorry. At least i tried🤷‍♀️