22.06.19
Bugün çok doluyum.Etrafımda olan bircok insan arasında kendimi yalnız hissediyorum.Brn artık umut edemiyorum.Hayal kuramıyorum.Ben her geçen gün hissizleşiyorum.Ben bitiyorum kimse farkında olmadan.Bunu insanlar etrafımda toplansın ilgi kursun diye yapmıyorum.Çünkü ben her şeye rağmen yalnız hissedeceğimi biliyorum.Ben artık bir şey yapmak istemiyorum.Yürümek istemiyorum,yattıktan sonra ayağa kalkmak istemiyorum,su içmek istemiyorum,yemek yemek istemiyorum,oturmak istemiyorum hatta o bir aralar sadece üzgün olduğumda uyuyup iyi olacağı umudumu kaybettim.Uyumak bile istemiyorum.Ben ne istediğimi bilmiyorum.Ben ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.Ben ne yapmamam gerektiğinide bilmiyorum.Ben hiç kimseye bir şey belli etmiyorum.Bunu neden yaptigimi bilmiyorum.Ben nasıl bu durumda olabildiğimi bile hatırlamıyorum.Ne oldugunu bilmiyorum.Ben nefes alip verirken bile yoruluyorum.Sanırım ben her geçen gün tükeniyorum.
