28.06.19
Nasıl yaptım bilmiyorum.Şimdiye kadar nasıl yaşadım.Sanırım acılarım artık eskisi kadar canımı yakmıyor.Eski sevgilim"Zamana bırakalım o her şeyi çözer."demişti birkaç defa.Bende"Zamanın sadece geçici bir ilaç."olduğunu söylemiştim.Hangimiz haklı şu an hâlâ kararsızım.Bazen aklıma geliyor.İçim burkuluyor.Acıyorum kendime.Ama sonra hayatıma devam ediyorum.Sahte kişiler buldum gerçek sevgime.Onlarla idare ediyorum.Sahte olduklarını bilsemde onları seviyorum.Ona asığım.Kalbimin durmasındansa yalandan da olsa heyecanlanmasını seçtim.Kendimi kandırmaya çalışıyorum.En azından gerçek hayatta biri bana aşık olana kadar bu yalana inanacağım...
