ASHLEY's POV
1week later
ATLAST!!.matapos ang higit walong oras na byahe ay narating narin nila ang NAIA.... Palabas na sila arrival area ng narinig ni ashley ang malakas na pag tawag sa pangalan niya. paglingon niya kung saan nanggaling ang boses ay nakita niya si Lance. ngiting ngiti ito sa kanya habang kumakaway.kasama niya ang Mama niya at may dala pa silang banner na nagwewelcome sa kanila... napansin dn agad ito ng mama niya kaya lumapit na sila rito..
"thank you sis sa pagsundo" si kath matapos nitong makipag beso sa bestfriend nito.
"no problem sis...kung di rin lang makulit tong si Lance talaga... excited na excited na makita tong si Ashley mo."
-Matapos ang sandaling kamustahan ay nagkayayaan silang kumain muna sa isang retaurant na malapit sa airport..nagkakwentuhan.. saka na sila tuluyang hinatid sa bahay nila sa Morino.... halos walang pinag bago.. mabuti nalang talaga at hindi siya pumayag na ibenta ang bahay nila.. dahil alam ni kath na darating at darating din ang panahon na kakailanganin din nila ito.. and this is it.. nangyare na nga... napansin nyang napanatili ng care taker niya ang kaayusan ng bahay..
-Tahimik lang si ashley sa buong byahe.. inaantok na siya.. may jetlag pa. bukod don hanggang ngayon hndi parn sila nagkakausap ng maaus ng mama after the slapping incident.. hindi parn niya matanggap na magagawa sa knya ng mommy niya yon... at dahil wala rin sa mood hndi niya masyadong pinapansin ang mga kwento ni lance sa kanya... nahalata nmn ito ni Lance kaya hndi narn siya nito kinausap pagkatapos nilang kumain sa restaurant... sinalubong sila ng care taker ng bahay at sinabihan na ok na ang mga kwarto kaya nagpaalam na sya agad para makapag pahinga.
"mom, can i go to my room na po!? im super duper tired already.." magalang na paalam ni ashley..
"ok baby,, magpahinga kana. ako na bahala magpaayos sa gamit mo mamaya."
"thanks. tita thank you po for fetching us at the airport... you and lance po..." kiniss niya muna ito sa pisngi bago tuluyang tumalikod at umakyat sa kwarto niya. "pagod na pagod na talaga siya at gusto na niyang mapag isa muna.. hanggang ngayon mabigat parn sa loob nya na iniwan niya ang nasanayang buhay at kaibigan sa australia... hayyy mag aadjust nnaman siya sa mga taong nakapaligid sa kanya..
" pag pasensiyahan niyo na... pagod lang sguro siya.. pasensya na Lance hndi mo ata nakausap ng maayos."-kath
"ok lang po tita.. i know she's tired lang po... bisitahin ko lang po siya dito bukas aftr ng tryout namin sa basketball"
"salamat Lance... by the way sa M. U ka pa dn ba nag aaral?.."
"yes po tita.. enrollment na nga po next week."
"mabuti namn.. don ko balak eenroll tong si ash.."
"thats good to hear po tita.. ako na po bahala kay ash.. tulungan ko sya sa enrollment niya."
"thank you Lance... magging busy din kasi ako nextweek sa pagbabalik ko sa ospital.. thank you."
"no worries tita."
****
Napahimbing ang tulog ni Ashley at di na sya nakasali sa hapunan.. sinubukan siyang katukin ng mama niya pero mhimbing na mahimbing ang tulog niya.. pagtingin niya sa relo mag aala una na ng madaling araw.. pinilit niyang pumikit ulit pero kumakalam na ang sikmura niya... napilitan siyang bumangon.. buti nalang at tinirhan sya ng ulam ng mama niya..nang mabusog ay umakyat na siya ulit ng kwarto... sinubukan niyang mag cellphone pero walang wifi...hind rin siya makapag data dhil di pa siya nakakabili ng sim.
"uggggghh! this is so boring!!"
-dahil walang magawa pinilit nalng niyang makatulog ulit pero ayaw talaga... napansin niya bigla ang mlaking malita sa gilid ng pinto kaya naisipan niyang ayusin nalang ang cabinet niya.. sa kalagitnaan ng pag aayos ni ashley may napansin siyang maliit na baol sa ilalim ng cabinet.inabot niya ito at binuksan... don nakita niya ang isang maliit na piraso ng papel at dalawang candies..
"never lose hope"
"take care"
"tan" - nakasulat sa maliit na piraso na papel.
hindi napigilan ni ashley ang mapangiti. ng maalala ang batang estranghero na nakilala niya dati.
"hoy bataaa!"
"dapat laging naka smile tayo para lagi din tayong cute"
"may ibibigay lang po ako"
"magkikita pa tayo ulit ha"
di makakalimutan ni ashley ang mga ngiting yon.wala siyang ibang makita sa alaala niya kundi ang ngiting yon..
"tan.. tan.. tan.." nasambit nalang niya bigla..
di niya mapaliwanag pero biglang gumaan ulit pakiramdam niya..
"i hope im like you tan.. who can think positively in every negative situation."
"will i be able to see you again?" naisip niya..
tinignan niya ulit ung candy..
"never lose hope"
napapangiti nalang siya sa mga iniisip niya...
"c'mon ashley!! wag kang isip bata!" pangaral niya sa sarili.
