Aşkı Bilirmiydik

AB 1

"Bilirmiydim hayatımın bu denli değişeceğini küçük bir tatil kasabasından ayrılıp çılgın ve bir o kadar ürkütücü bir şehre gelip kendimi asililiğin ve aşkın kollarına bırakacağımı."

Asyaa, Asyaa hadi kızım baban geldi kapıda seni bekliyor.

Tamam anne geliyorum.

Üstümü giyinip merdivenlerden inerken aklıma artık babamla birlikte yaşayacağım geldi bir anda gözlerim dolmaya başladı sonuçta hayatımın büyük bir kısmını annemle beraber geçirmiştim takii bu zamana kadar. Odaya adım attığımda annemle babamı çay içip karşılıklı sohbet ederken buldum o zaman farkettim bu kareyi, onları yanyana görmeyi ne kadar çok özlediğimi. Babam beni fark edince:

Hazırsan artık gidelim bavulların arabada zaten ben seni arabada bekliyor olacağım annenle vedalaşıp hemen gel lütfen.

Anneme dönüp baktığımda gözünden bir damla yaş aktı annemi bu şekilde görünce istemsizce gözlerim dolmaya başlamıştı kolay değildi hemde hiç kolay değildi. Ona sarıldığım anda ağlamaya başladı onu yatıştırmak için bu zamana kadar benden hiç duyulmamış cümleler kurdum.

Üzülme anne. Bu ne bir elveda nede bir son nasıl olsa her ay seni görmeye geleceğim dedim ve yanağına sulu ve kocaman bir öpücük bıraktım ardından o da beni öptü ve dedi ki:

Artık gitsen iyi olacak bekletme babanı dedi ve kapıya doğru ilerledik.

Kapıdan dışarı adımımı attığımda içim bir kötü oldu. Fakat bu his pek de uzun sürmedi

Arabaya binince kendimi yeni doğmuş ufacık bir bebek gibi hissettim. Babam yeni hayatına hazırmısın diye sorduğunda biraz afallayıp evet cevabını verdim. Babam:

Fulya heyecanla seni bekliyor güzelim dediğinde yüzümü hafif bir tebessüm kaplamıştı bile

Ona kavuşacağım için çok mutluydum. O benim bebekliğimdi.Biraz zaman sonra babamla tatlı bir muhabbete daldık.

Görmeyeli çok değişmişsin baba bakıyorum da yakışıklılığını susturup karizmatikliğini konuşturmaya başlamışsın.

Babam ufak bir kahkaha attı. Gülerek hem nazik hem de yalancı olmayı nasıl beceriyorsun anlamıyorum baksana kaç yaşına geldim. Ne bir yakışıklılık nede bir karizmatiklik kaldı bu ihtiyar babanda.

Öyle deme baba yaa sen benim bu zamana kadar hep gönlümün prensi oldun bundan sonra da gönlümün prensi olarak kalmaya devam edeceksin.

Konuşmamız bitmişti ben ise camdan dışarısını izlerken uyuyakalmıştım. Bir anda babamın kızım hadi havaalanına geldik demesiyle uyanmak zorunda kalmıştım oysa uykumun en güzel yerindeydim işte böyle uykumun en güzel yerindeyken uyandırılmaktan gerçekten çok nefret ediyorum oflayarak uyandım ve arabadan inip uçağa doğru yürümeye başladım

Uçağa bindiğimde yeni hayatıma ramak kalmıştı işte gidiyordum çocukluğum geçtiği bu yerden annemden arkadaşlarımdan tamamıyla kopuyordum bi yanım annemden ayrılacağım için üzgün,bi yanım ise  babama, Fulya'ya kavuşacağım için çok mutluydu ama biliyordum her son yeni bir başlangıçtır. Orada neler olacağını düşünürken uyuya kalmıştım, uyandığımda ise uçak bir iki dakika sonra inmeye başlayacaktı. Hostesin kemerlerinizi lütfen bağlayınız uyarısıyla resmen kendine geldim.

Uçak artık inmişti ve bu demek oluyordu ki yeni hayatım artık tam anlamıyla başlamıştı.

Havaalanından çıktığımızda Fulya, Sadık amcam ve Nurten teyzem karşımda belirdi. Onları karşımda bulacağımı tahmin ediyordum ama yine de biraz da olsa şaşırdım Fulya koşarak yanıma geldi ve bana sarıldı tabii ki karşılık verdim onu ne kadar özlediğimi şimdi daha iyi alıyorum. Sarılmamız yarıda bölündü çünkü annem arıyordu başka kimin araması beklenirdi ki telefonu açtım ve açtığım gibi annem vardınız mı diye sorular sormaya başlamıştı bile telefonu kapattıktan sonra fark ettim ki annem arayınca babamın yüz ifadesi değişmişti.