Gökyüzü...annem hep anlatırdı masmavi,insanı büyüleyen birşey olduğunu fakat insanlar böyle bir şeye nasıl bakmadan yürüyüp geçebilir anlam veremiyorum işte ben buna.
Deniz...annem her yerde olmadığını söylerdi hep kaldığımız yer veya yaşadığımız mı demeliyim evet galiba böyle demeliyim yaşadığımız yerde olduğu için çok şanslıymışım.Denizin yerinde dur bu çok saçma oldu denizin altında ışıklar var ve zemini çok güzel yapılmış.
Ama annem bu su dolu yerin-denizin-ne için kullanıldığından hiç bahsetmedi.Bunu kesinlikle sormalıyım.Dışarıya çıktığımda konuşamıyorum hiç... Konuşacak zamanım kalmıyor çevreyi izlemekten çok fazla insan var neden herkes yaşamak için aynı yeri seçer ki annem Dünya'nın çok büyük olduğundan bahsetmişti başka yer mi kalmamıştı sanki değil mi ?
Her neyse artık bende bir şeyleri anlamaya çalışacağım sonuçta yıllar sonra okula gideceğim,dışarı çıkacağım,gezeceğim.
İki gün sonra okula başlayacağım için çok enteresan hissediyorum,enteresan denmez ki hmm.. garip evet garip hissediyorum.
Yine annem söylemişti çok fazla benim yaşlarımda bebekler olacakmış onlarla tanışacakmışım,dost olacakmışız.Eşyalarımı valizlere yerleştirirken annemin neden taşınmamız gerektiğini söylediğini düşünüyordum çünkü bu çok saçma daha gökyüzüne bile bakmaya doyamamışken gitmemiz çok saçmaydı.
-Jungkook hadi valizlerini getir,çıkıyoruz tatlım
Tam uyumaya başlarken annem seslenmişti ve kalkmıştım valizlerimi anneme vermiş,elimi yüzümü yıkayıp aşağıya inmiştim 4 kocaman daireli büyük birşey duruyordu annemin anlattığı arabaları anımsatmıştı bana..
~
Yolculuk boyu uyumuştum uyandığımda heryerim ağrıyordu o sırada camdan baktım ve gördüğüm şeyle çok şaşırdım
-Anne görüyor musun gökyüzü bizimle gelmiş!!Baya kısa kusura bakmayın beğendiyseniz söyleyin devam ettirtmeyi düşünüyorum ben ❤
Rica etsem düşüncelerinizi yazar mısınız?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Velvet Goldmine "kth+jjk"
General FictionJeongguk yıllarca annesi tarafından evde kapalı tutulan ve habersiz olandı 19 yaşına geldiğinde ise dış dünyayla ilk kez tanışmıştı