Hi karlo. Let's just say that this message is my confession. Haha, yuck. Ang creepy pakinggan noh. But srsly, yes this msg is my confession. It all started in our Philo1 class way back 2009. You caught my attention when you entered our classroom. Ang tangkad mo kasi, gwapo pa. Sabi ko nun, ay crush ko to! Landi noh.haha you were seated behind patricia's row. Kaya may excuse ako nun sa pagtingin tingin ko sa direction mo. I didn't even know your name by that time, later months of that semester na nung nalaman ko name mo. I remember, sir oscar would always give me your paper, iyong basa kasi niya sa name mo karla. Do you also remember nung isinigaw ni bhey sa classroom na crush kita? Hahaha, that was epic. I was caught off guard. Di ko kasi akalain na gagantihan ako ni bhey noon. Nagkataon pa na late ka at grand entrance sa classroom noon, kaya ayun, sumigaw siya ng, "uy karla iyong crush mo oh dumating na." Natapos iyong semester na iyon na crush pa rin kita, nothing more nothing less. Di rin tayo nakapag-usap.haha
The next semester, naging classmate uli kita sa philo2 and litt. Ayun crush pa rin kita. The most memorable moment with u? Nung binigyan mo ako ng rose even though alam kong inutusan ka lang nun nila bhey. Ang saya ko noon, kinikilig pa.haha
Actually, naaalala ko lang na may crush ako pag nagiging classmate kita.haha
Third year nung nagsimula kong bigyan ng malisya ang mga bagay bagay: Every sem may subject/s na nagiging classmate tayo.; the color of your shirt was same as mine. There are times na pag titingin ako sa iyo, nakatingin ka sakin or imagination ko lang iyon. Ayokong aminin nun na my feelings for u grew. Even though wala kang ginagawa.
U know what. There's this hurt feeling everytime na pag magkakasalubong tayo sa corridor eh parang di tayo magkakilala. Iyong close ka sa mga friends ko pero sakin hindi.
After third year, sabi ko move on na ko. Pero takte classmate pa rin kita sa summer class, nstp at e-commerce. Ang sabi ko pa nun sa nstp, Sana wag ko siya maging kagroup pero the hell! Ikaw pa nagtanong kung pwede makigroup. And as usual, umo-o naman kami. Ikaw iyan eh, knowing na alam nilang patay na patay ako sa iyo. Malakas ka sa HR eh. Di mo lang alam lahat ng bagay binibigyan ko na nun ng malisya.haha pumasok na din sa isip ko na somehow, u like me. Haha assuming kasi ako. Malakas ang imagination ko.
The day of our graduation came. Sabi ko nun magpapapicture ako sa iyo. Souvenir man lang. Pero wala eh. Natawa pa ako nun, talagang pinalakpakan ka at standing ovation ang HR nung tinawag name month to give our fake diploma. See how supportive they are for me.haha
I'm writing this kasi lately I realized something. Something that I think matagal ko ng dinedeny. I think I've fallen. I think lang ah. I'm not hundred percent sure. Baka infatuation lang. I hope this would be the closure para makapag move on na rin ako.haha parang naging tayo noh. Feeling ko kasi unrequitted love ito eh.
I'm not hoping na magrereply ka dito. Sanay naman na ako na di mo ko nirereplyan. Feeling ko nga bwiset ka na sakin ehh. Tsaka feeling ko total awkwardness mararamdaman month after u read it.
Oh well, thank you for inspiring me during college. goodluck on your choosen career. Hope magkita pa rin tayo balang araw and maybe by that time, maguusap na rin tayo.haha
