Ako si Yanika Montecarlo. 19 years old. Half japanese dahil ang nanay ko, japanese malamang hindi naman koreana.
Tumaas ang kilay ko dahil may bulong-bulungan sa harapan. Nako, heto na naman tayo.
Syempre tsimis is lifeu.
"Hoi ano na naman iyan?"
"Nakaka gulat ka ha, Yani." Bumasangot si Andrea.
"Oh bakit? Ano ba yan?" Umupo na ako ng tuluyan.
Silang dalawa ang bespren ko. Si Andrea at Dina.
Same age and same heights. 5.0. Kaso sakin baka 5.1 ako minsan kasi parang unano sila sa paningin ko. Anyway hindi iyan ngayon ang latest, ang latest ay..
"Ang triplets ng Kleron, transferee na ngayon dito. Ngayon umaga mismo."
"As in?" Gulat na sambit ko.
"Yes. Ang may ari ng school na ito ay ang papa nila. Kilala naman natin ang history nila, mayaman sa sperm." Si Dina, ngumisi.
"Oo, kada may ipinapanganak sa kanilang henerasyon, kambal o di kaya triplets."
"Nako." Pinaypay ko ang notebook ni Andrea. "Hindi iyan. Pag sakin 'yan hindi tatalab iyan." Pumikit pa ako.
"Naku at as if naman papatulan ka ng isa sa kanila." Si Dina.
"Madami pa ang ibang tsimis diyan, 'yan lang ba?" Nangulangot ako.
"Tigilan mo nga iyan, parang hindi ka naman babae ah." Si Dina. Sinuway ang kamay ko.
"Edi ikaw nalang mangulangot sakin, tutal bida-bida ka." Inirapan ko siya. Bigla nalang siya nag punta saking likod minasahe ako.
"Ito naman di na mabiro."
"Yakusa nanay ko sa Japan ah." Astig na sabi ko.
"Oo na alam naman namin iyan." Si Dina mukhang natakot.
Biglang pumasok ang teacher namin. Mumk siyang.. bulbol.
Iyong buhok niya kasi, kulot na hindi maipaliwanag.
"It was our 2nd month of classes, so far marami naman siguro ang nakakilala sakin dito sa department of Business accountancy Karamihan sa inyo magagaling naman pero hindi ako nag punta dito para pagsabihan kayo."
"Eh, ano?" Iyong isa naming ka klase na babae.
"Iwewelcome natin si Lazhiroush Curtis Kleron."
Nagsipalakpakan sila.
Ngumiti naman ito at magalang. Tumaas ang kilay ko ng sa tabi ko siya pinaupo. Nako, mukhang matapang 'to.
Kleron nga siya, paki ko.
"Uy!" Kinalabit ko siya.
Lumingon siya. Gray pala ang eyes niya. Nagulat ako ng bumaba ang tingin niya sa kamay ko na hawak ang kaniyang hoodie.
"Your hand."
Ay, may accent pa.
"What are you?" Sabi ko. Napalunok ako ng titig na titig siya sakin sabay ng pagtaas ng kilay. "You're you..syempre." agad na inalis ang kamay at hiyang iniwasan siya.
Siya lang ata gwapo sa loob ng classroom namin ah. Kapal ko pang hawakan siya at englishin.
Nag recess kaya agad na tinabihan ako ng dalawa. Wala na dito ang masungit kaya prenteng naka upo ako at sumandal sa chair ko.
