Avengers arabadaki izleri takip ederek,Rebecca'nın yerini bulur.Tony ve Vision önceden uçarak Rebecca'nın olduğunu düşündükleri depo gibi bir yere gidip etrafı incelerler.Kalanlar Queen Jet ile oraya vardıklarında,etraftaki hopörlerlerden uğultulu bir ses gelir: "Winter Soldier,eski günlerini ne kadar çabuk unutmuşsun.Artık kendine kahraman diyenler ile takıldığın zaman iyi biri mi olduğunu düşündün?Beni hatırlarsın Hydra'dan Leo,bu arada kızında çok inatçıymış.Beni yordu.Eğer kızını bulmak istiyorsan çok geç kaldın.Bu depo şimdi patlayacak,kaçsan iyi olur."
Depo patlar ama Tony binada kimsenin olmadığından bu şerefsiz konuşurken emin olmuştur."İnanmayın,blöf yapıyor.Bu bina en az kutuplar kadar ıssız.Tabii orada yaşayanlar var ama her neyse."dedi Tony,herkesi rahatlatmak istercesine.Steve ise çaresizce"Şimdi ne yapacağız?" diye sordu. Bucky,Steve'in sorusuna kararsızlık;karamsarlık ve üzüntü içinde karşılık verdi:"Onu nereye götürdüğünü biliyorum.Önceden yaptığı oyunlardan çeviriyor.Kızımı olabildiğince hızlı bulmamız lazım,Natalia'ya yaptığını tekrar yapmasına izin veremem.".Bu cevabın üstüne Steve:"Avengers toplanın,gidiyoruz."diye bağırdı. 🌈 -Jet'de- Natasha güçlü gözükmeye çalışır gibi "Onun oyununa kanmayacağız,bizi oraya çekmek istiyor." dedi.Sevgilisi James ise hissetmekten nefret ettiği bu çaresizlik duygusu içinde "Başka nereye gidebiliriz ki?"diye sordu.Natasha ise ona umut vermek ister gibi"Saatlerdir aynı şeyi düşünüyorum,beni kaçırdığı zaman sürekli bahsettiği bir yer hatırlıyorum.Amerika'daydı,tam da şeydeydi-Avengers binasının bir sokak gerisinde." dedi. Bucky ise umut içinde "O zaman...Rebecca orada mı?"diye karşılık verdi.Konuşmanın geri kalanı şu şekildeydi: Nat:Öyle umuyorum ve öyle değilse ne yaparız bilmiyorum. Bucky:Clint,binaya gidiyoruz.Sanırım Rebecca oralarda bir yerde,umarım öyledir...Vision,Tony,Thor siz uçabiliyorsunuz,verdiğim adrese gidin.Yeme düştüğümüze inanması lazım,böylece onu oradan başka bir yere götüremeyecek. Vision:Bayan Barnes'ı bulmak için ne lazımsa yaparız.
Herkes hüzünlüydü,özelliklede Bucky ve Natasha.Her ne kadar sakin kalmaya çalışsalarda tüm Avengers ne kadar sinirli olduklarının farkındaydılar.Sonuçta Rebecca'nın annesi ve babasıydılar ama bir kenarda unutulan Peter'da en az onlar kadar üzgündü.Olanlar yüzünden yoğun bir suçluluk duygusu hissediyordu,elinden hiçbir şey gelmemesi ise onu daha çok üzüyordu.Bu sırada belkide Rebecca'yı bulmaya en çok yaklaşan kişi Peter'dı.Oysaki kimsenin Peter'ın ne yaptığı hakkında bir fikri yoktu. 🌈 -Bu sırada Peter- Benim yüzümden kaçırılmıştı işte,benim tek görevim onu korumaktı;her ne kadar güçlü olsa bile.Ama ben onu bile beceremedim,herkes bana güvenmişti.Onları hayal kırıklığına uğrattım en çokta Rebecca'yı.Keşke ona trip atmasaydım,keşke onu sevdiğimi söyleseydim;delicesine aşık olduğumu...Onu görünce nedeneni bilmediğim halde örümcek hislerimin tavan yapmasını,şakalarıma bir tek onun gülmesini,bana güvenmesini,beni önemsemesini,beni anlamasını,bana inanmasını,beni güldürmesi,beni savunması...Onun her şeyini özledim.Onu bulduğum veya buldukları anda ona her şeyi anlatacağım,onu ne kadar sevdiğimi...Bir daha bu kadar çok beklemek gibi bir hataya düşmeyeceğim,beni sevsin ya da sevmesin umrumda değil sadece onu ne kadar önemsedini bilmesini istiyorum.Tek istediğim sapasağlam bir şekilde geri dönmesi...Bu düşüncelerden biraz olsun kurtulmak için etrafta biraz gezineyim dedim,kostümü giydim. Yaşlı bir hanımefendi elindeki ağır eşyalarla yürümekte zorluk çekiyordu,ona yardım teklif ettim.Kabul etti sonuçta ben mahallenin dost canlısı kahramanı Spider-Man'dim.Bu egoyu babamdan kapmıştım galiba her neyse sonrasında kadını ev dairesine kadar çıkmasına yardım ettim.Hemen Avengers Binası'nın çaprazında oturuyordu zaten.Kapının önünde sanki Rebecca'nın bağırmasını duydumkadın zaten ağır işitiyordu,bana teşekkür etti.Tam gitmek üzereyken merakıma yenik düştüm ve binanın dışındaki bir pencereden içeri girdim.Rebecca'nın sesini duyar gibi olduğum yere,içeride Bucky'e benzeyen hafif uzun saçlı kumral bir adam vardı,arkası dönük Rusya'da bir yeri kamerayla izliyordu.Diğer odaya gittiğimde delicesine mutlu oldum.Rebecca oradaydı ve herhangi bir yara izi yoktu,Avengers'ın binaya geri döndüğünü gördüm.Bucky ve Natasha küplere binmiş bir şekilde tam olduğum yere geliyorlardı.Rebecca'ya "Hey,Reb.Benim Peter,iyi misin?Seni buldum artık güvendesin"dedim sonra ise uzun zamandır yapmak istediğim gibi onu öptüm ama dediği şey içimi burktu hemde fena şekilde:"Sende kimsin be?Ve beni ne hakla öpüyorsun?" O an hissettiğim tek duygu hayal kırıklığı ve çaresizlikti.O sırada içeri Bucky ve Natasha girdi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
