Ağzında yalan varken konuşma!
Tek kişilik miydi ki bu şehir? Sen gidince bomboş kaldı.
Seni, sensiz de sevebiliyorum.
Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler.
Boşuna yorulma gönül, sadece sevmek yetmiyor.
Ben gülüşüne öldüm, o ölüşüme güldü. Farklıydık işte.
Ben sevmekten hiç borçlu çıkmadım.
Ne para istiyorum ne de pul. Tek bir istediğim var, o da yalansız bir kul.
Kendine gel! Seni orada bekliyorum.
Bir kelimeye bin anlam yüklediğim zaman sana sesleneceğim.
Beni yokluğunla savaştırma, kaybederim!
Beni öyle bir yalana inandır ki ömrümce sürsün doğruluğu.
Makyajı akıyor farkının; herkesleşiyorsun...
Bekle deseydin, gelmeyeceğini bilsem bile beklerdim.
Yaşamak değil, beni bu telaş öldürecek.
Bakarken kıyamamak mı, yoksa baktıkça doyamamak mıdır aşk?
Bir gün benden şikâyet ettiğin ne varsa, özleyeceksin!
Herkes fazlasıyla sevmiş, ben eksikleriyle de sevdim oysa.
