Dysputy Umarłych Filozofów

Początek

- Czyli mówisz mi, że istota, w którą wierzy większość ludzkości była dupkiem tak jak zakładałem? - zapytałem siedzącego obok mnie hipisa bawiącego się zapalniczką

- Tak dokładnie tak - potwierdził nie odrywając się od swojej zabawki

- A ty kurwa jesteś Jezusem, następcą Boga, którego próbowałeś zdetronizować?

- Nooo, nie do końca. Chciałem zmienić jego głupie poglądy

- Aha... Barman kolejną kolejkę whisky proszę! - Machnąłem ręką na barmana

- Wiesz co, zawsze mogło być gorzej

- Niby jak?

- Mogłeś nie zdać tego kolosa u "Myszy"

- Czekaj skąd ty kurwa wiesz, jak nazywamy profesora... A zapominałem, jesteś Chrystusem

- Nie, zwyczajnie od początku semestru siedzę za tobą na wykładach. A tak, poza tym, w notatkach źle zapisałeś nazwę traktatu

- Dzięki

- Barman, whisky, ale to z dolnej szafki. Tak to które szef kazał podawać tylko dla tych bogatszych

- Skąd ty wiesz, gdzie oni trzymają lepszy alkohol? - Jezus spojrzał na mnie wymownie

Barman wyjął rzeczoną łychę i nalał zarówno mi jak i mojemu nowemu znajomemu, z którym chyba naprawdę chodzę na zajęcia przez cały semestr

- Dobra, ale po co mi to powiedziałeś?

- Miałem taką ochotę i chciałem się komuś wygadać

- Aha...

- A tak, poza tym musisz mi trochę pomóc

- W czym, w zdaniu kolosa czy wspólnym najebaniu i dlaczego akurat ja?

- Niestety nie zgadłeś mój przyjacielu. Tak jakoś wybrałem.

- Tu mnie zaskoczyłeś. To w czym?

- Na spokojnie, na razie dopijemy whisky, kupimy kolejne kilka siostrzyczek i porozmawiamy bez podsłuchów

- Jakich podsłuchów?

W tej chwili Zbawca zrobił szybki ruch ręką i mężczyzna siedzący po drugiej stronie baru upadł. Ciało objął czerwony płomień i przemienił się w czorta wprost ze starej opowieści. Leżał a z jego klatki piersiowej sterczał długi nóż. Zbawca podszedł do demona i wyjął swoją własność.

- Idziesz czy wolisz, aby demony zajęły się tobą?

Cóż miałem zrobić, dopiłem whisky na raz i wybiegłem za Jezusem z pubu.