37¡

394 48 4
                                    


Η ώρα έφτασε 11.

Δεν είχαν φύγει ακόμα από την θάλασσα.

Ή βασικά..

ναι είχαν φύγει.

Απλα δεν είχαν απομακρυνθεί πολύ.

Λίγο πιο πέρα ήταν.

Σε ένα κλαμπάκι παραλιακά.

Κάθονταν στο μπαρ και έπιναν.

Βέβαια με μέτρο γιατί δεν ήθελαν να μεθυσουν.

Τουλάχιστον όχι πολύ.

Εεε να μωρέ ισα ίσα να μην είναι τύφλα.

Αν και ήδη τους κοιτούσε ο κόσμος.

Ναι πάλι φασωνονταν.

Δεν χωρταγαν ο ένας τα χείλη του άλλου.

Δεν έλεγαν να ξεκολλήσουν.

Νόμιζαν πως θα εξαφανιζόταν.

Ήθελαν να μείνουν έτσι.

Για όσο κρατήσει.

Δεν τους ένοιαζε.

Απλα γεύονταν ο ένας τα χείλια και τις γλώσσες του αλλουνού.

Για αρκετή ώρα.

Για παρά πολύ ώρα.

??: Αντε ρε άσε την λίγο να την χαρούμε και μεις τόση ώρα περιμένουμε, είπε ένα αγόρι λιγο μεγαλύτερο από αυτούς σπρώχνοντας τον Jungkook και αγκαλιαζοντας την Έμμα

Jk: Κάαατσε ρεε φιλαράκοο

*τον σπρωχνει*

Jk: Κοπελα μου είναι, τώρα την βρήκα μην μου την πάρεις

Ε: Ναι ρε φιλαρακοοο αχαχαχαχα

Jk: Χαχαχα δίκιο έχειςςς

Ε: Μμμ ναιι

Και ξαναφιληθηκαν.

Όμως ο Jungkook το προχώρησε λίγο και της φίλησε τον λαιμό.

Άρχισε να τον πιπιλαει.

Jk: Μωρο μου... Σε θέλω.. της ψυθιρισε

Text me (Jeon Jungkook greek ff) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon