history repeats itself

31 2 0
                                    


history repeats itself

' Sorry dat ik zo laat ben. ' Caro plaatst gestrest, haar imitatie Gucci tas met een harde klap op de tafel. De kristallen wijnglazen rinkelen door de naschok .' Rick komt eraan. Hij is rondjes aan het rijden, op zoek naar een parkeerplaats. ' Het is hier, altijd druk. ' Caro maakt de riem van haar leren jas los en geeft hem aan de geduldig wachtende ober.

' Wat is het hier, toch altijd druk. Mijn auto, staat bijna in Alkmaar.' Rick overhandigt de ober zijn jas en ploft neer op de leren stoel. ' Kunnen we volgend jaar, niet ergens anders eten? Dan hier, in Motel Akersloot?' Rosa kijkt haar schoonzoon aan met een blik, die er voor zorgt dat hij zijn verdere relaas in slikt. ' Fijn dat jullie besloten hebben, om toch te komen.' ' Sorry mamma, onze afspraak liep heel erg uit.' ' Waar, waren jullie eigenlijk? ' ' Hadden jullie een last minute, seks date of zo? ' ' Doe even normaal en gedraag je even niet als een botte boer zeg.' Noa haalt zijn schouders omhoog. ' Dat had gekund toch. ' ' Noa houd je bek man. ' Caro geeft haar broer, een keiharde rechtse op zijn schouder. ' Kunnen we nou allemaal, even normaal gaan doen. Lekker gezellig, zo! Ik wil graag, een rode wijn ' zegt Rosa agressief tegen de ober. Die duidelijk aan zijn eerste werkdag in de horeca is begonnen. Zichtbaar gespannen, door de negatieve sfeer aan tafel. Schrijft hij gestrest, hun bestelling op. ' Twee bier, twee rode wijn en een cola Ik ben zo terug.' ' Jammer dat Emma, niet kon komen Noa.' ' Ze baalde zelf ook, maar het optreden van vanavond wilde ze echt niet missen.' De teleurstelling is van gezicht af te lezen. Zijn ouders zijn twintig jaar getrouwd en hij had graag zijn meisje bij zich gehad.

' Maar nu, hebben jullie nog niet mijn vraag beantwoord. Wat voor afspraak, was het?' Caro en Rick kijken elkaar lachend aan. ' We hadden een afspraak met de makelaar. We hebben vorige week een huis bezocht. And Guess what, we bought our selves a house.' Caro gooit triomfantelijk haar armen in de lucht en slaat bijna de dienblad van de passerende ober uit zijn handen. De drankjes balanceren gevaarlijk heen en weer en de ober zijn gezicht trekt wit weg van angst. Als een volleerd acrobaat houdt hij alle drankjes ongedeerd in de lucht. Opgelucht plaatst hij de volle glazen op tafel. Hij overhandigd hun, de welbekende leren menu mappen met het van der valk logo erop. ' Specialiteit van vandaag is. Tomaten crème soep en als hoofdgerecht kunt u kiezen tussen gegrilde lams rack of een American steak. Als toetje kunt u kiezen uit tiramisu of boerenjongens met kletskoeken. De ober geeft zijn gasten de tijd, om iets lekkers uit te zoeken. Hij trekt zich gepast terug, in de keuken.

' Samenwonen dus .' Zegt Noa om terug te komen, op het verrassende bericht van Caro. ' Ik dacht dat, samenwonen en trouwen helemaal niet in jouw woordenboek voor kwam.' ' Dus wel. ' Caro steekt spottend, haar tong uit naar Noa. ' Gefeliciteerd lieve schatten en Rosa heft haar glas om te proosten. ' Wat een fantastisch nieuws. ' De glazen klinken tegen elkaar aan en Rick en Caro bezegelen het nieuws met een passievolle zoen. ' Euhem ' de ober is weer verschenen bij hun tafel en staat klaar met zijn hand computertje om de bestelling op te nemen. ' Wat wenst u, graag te eten? '

Caro zakt onder uit op haar stoel en opent het bovenste knoopje van haar skinny jeans. De tiramisu was net even te veel van het goede. Ze heeft gegeten als een bouwvakker. ' Dat was verdomd lekker. Alleen ik kan echt geen pap meer zeggen. Burp.' ' Caro de Jong, denk even om je tafelmanieren. Zo heb ik je niet opgevoed.' Rosa opent haar tas en trekt er een witte envelop uit. ' Jullie zijn niet de enige, met goed nieuws. Je vader en ik willen graag iets vertellen. Omdat we twintig jaar zijn getrouwd wilden we graag iets speciaals doen.' Kees maakt een roffel op de tafel en iedereen is zichtbaar nieuwsgierig naar Rosa haar mededeling. Haar stem klinkt opgewonden en haar gezicht straalt. Wij gaan voor drie weken naar Bali!

' Shit Caro je koffer is gewoon tien kilo te zwaar. We hebben mazzel dat ik niet zo veel mee genomen anders had je kunnen dokken. Of voor straf had je hier te plekke je koffer kunnen uitruimen. Wanneer ga je het nou toch eens leren om niet zoveel mee te nemen. En begin nou niet weer te zeggen dat je er goed moet uitzien voor mij. Pure onzin allemaal.' Caro trekt een zuur gezicht. Elke keer als ze op vakantie gaan hebben ze deze discussie en nee ze gaat toch niet naar hem luisteren. Heb ik vijf paar hakken nodig en vier bikini's jazeker. Rick stopt de tickets en paspoorten terug in zijn rugzak. ' Vijftien uur vliegen ik zie er echt naar uit, wat een kut tijd. Eerst maar eens even, wat koffie scoren kom je mee?' ' Ik moet eerst even naar de wc.' Rick kijkt haar onderzoekend aan. 'Ben je niet lekker schatje? Je bent zo stilletjes.' 'Ik denk dat het de nasi kruiden van gisteren zijn. Mijn maag borrelt. Ik kom zo naar jullie toe.' ' We zitten boven in het louche restaurant. Tot zo.' Caro moet rennen om de wc op tijd te halen. Opgelucht neemt ze plaats op de koude wc bril. Ze durft het Rick niet te zeggen maar ze voelt zich al een paar weken niet lekker. Een vreemde pijn in haar rechterzij wordt telkens heftiger. Misselijkheid komt en gaat en haar buik is vaak opgezet. En nu ook nog die vreselijke diarree. Hopelijk is het een buikgriep en niks ernstigs. Uit haar tas pakt ze een deodorant bus. Arme vrouw die na mij komt wat een lucht. Ze drukt op de zeep automaat en wast haar handen. Caro kijkt in de spiegel en schrikt van haar eigen evenbeeld. Ingevallen wangen en een bleke huid. Gisteren stond ze op de weegschaal. Vijf kilo afgevallen in twee weken tijd. Ze poetst haar tanden en frist haar gezicht op met koud water. Voor de zekerheid neemt ze een imodium tablet in. Zo moet het maar.

history repeats itselfWhere stories live. Discover now