ერთი თვის განმავლობაში თეჰიონი ცდილიბდა გადმოეყვანა ჯონგუკი გამანადგურებელი ცხოვრების გზიდან და დაეხსნა იმ ტკივილისაგან რომელსაც დედის გარდაცვალების შემდეგ გრძნობდა.
დილის ცხრა საათია დეკებრის მიწურულია სკოლიდან დათხოვილი ჯონგუკი ზამთრის არდადეგებს ბოლომდე ირგებს და სხვასაც ნასიამოვნებს ტოვებს...
ოთახში ღრმა ამოხვნეშის, სხეულების ერთმანეთზე მიკვრის და გოგონას ნასიამოვნები კვნესა ისმის შემდეგ კი საწოლზე გოგონას გვერდით მოწვყვეტით დაცებული ჯონგუკი რომელიც ცდილობს მხურვალე სექსის შემდეგ სუნთქვის დარეგულირებას.
-ჯონგუკ... არაჩვეულებრივი ხარ.
ჯონგუკი-ვიცი!
ჯონგუკი ერთ წერტილს უყჯრებს და უხეშ პასუხს სცემს ოფლში გაწურულ გოგონას რომელიც ჯერ კიდევ ვერ გამოდის იმ სიამოვნებიდან რომსლიც ჯონგუკმა მიანიჭა.
-იცი... შემდეგში უკეთესი ვიქნები...
ჯონგუკმა ჩაიცინა იდაყვს დაეყრდნო და გოგონას ზემოდან დაჰყურებს სახეზე ხელი მოუჭირა და ტუჩებთან ახლოს კბილებში გამოცრა.
ჯონგუკი-შემდეგში აღარ იქნება! იაფასიან პროდუქტს მრავალჯერ ვერ გამოიყენებ...
გოგონამ თავი ძალიან შეურაცხყოფილად იგრძნო წამოჯდა მკერდზე ზეწარი აიფარა და ჯონგუკს რომელიც სრულიად შიშველი ერთი ჭიკა ვისკით ხელში ოთახში დაძრწოდა ხმამაღალი ტონით საუბარი დაუწყო.
-ჯონგუკ... როგორ შეგიძლია ამ ურთიერთობის შემდეგ ასე მომექცე.
გოგონას თვალებზე ცრემლები მოადგა.
ჯინგუკი-ურთიერთობა?
ჩაიცინა და მისკენ შებრუნდა ტრუსი და შარვალი ამოიცბა და უთხრა.
ჯონგუკი-ეს არ არის ურთიერთობა... ეს შენ გინდოდა რომ საწოლში ჩამგორებოდი... გინდა შენი სიტყვები გაგახსენო?
YOU ARE READING
ტყუილი/lie
Fanfictionფიკი მოგვითხრობს სიყვარულის ისტორიას რომელიც ტყუილით დაიწყო მაგრამ მიუხედავად ამისა ყველანაირი წინაღობა გადალახა პ.ს დაყრდნობილია რეალურ ამბებზე
