Kül

0.0

Annemler beni evde tek bırakmışlardı çok sinirliydim çünkü onlar aile turuna gidiyorlar ve beni evde bıraktılar! Nedenmiş küçük hanım hastaymış! Hasta değilim ben ya!

Sinirden ellerim terlemişti evet siz de heyecanlanırken oluyor benim ki sinirlenince. Ellerimi yıkamak için tuvalete gittim. Ellerimi yavaş yavaş yıkadıktan sonra, yüzüme geçtim. Yüzümü de yıkadıktan sonra kurulandım ve kapıyı kapatıp odama geçtim.

Odama baktığım da her yerini lambalarla süsledim desem yalan olur. Sadece cam kenarı ve yatak başlığımın orasıydı. Çalışma masama geçtim bilgisayarımı açtığım zaman karşıma şifre geldi ve aklıma o geldi. Şifrem küller'di. Onu hatırlatıyordu bana. Onun gibi yıkığının son darbesini. Sevdiğim değil ha yanlış anlamayın.

Gözlerim dolarken hemen moodumu değiştirmek için enter tuşuna basıp ana sayfaya geçtim. Google'dan youtube'ye girdim. Ve en çok dinlenen klosörümden Merve Özbey-Kül şarkısını açtım.

Instagrama girdim 19 takip isteği 12 beğenme 1 yorum 1 etiketlenme vardı. Çok takipçim olmasa da kendi çapımda takipçilerim vardı.

Takip isteklerinin hepsini onaylarken, beğenmelere göz gezdirdim, yorum zaten ilgimi çekmemişti fanların biriydi Bts'di. Etiketlenmeye girdiğimde gözlerim kocaman açılmıştı.

Birisi beni itiraf sayfasına etiketlemişti. Size şimdi yazanları söyleyeceğim sizde benim gibi şaşıracaksınız.

"Merhaba. 

Bir itirafım vardı."

"Sizdeyiz."

Bu ana kadar normaldi konuşmaları. Ama aşığalara gittiğimde;

"Bir kız sevdim buralarda çok şaşıracaksınız ama sevdim. Mesafeler umurumda değil. Ben onu istiyorum. Onun yanında olmayı,onunla yağmurda ıslanmayı.-

Yağmurda ıslanmak mı?! Hayretle okuyordum ta ki yağmurda ıslanmak yerine kadar! Hayalimdi o benim sevdiğimle ıslanmak. Daha birisine aşık olmamıştım. Evet dalga konusu gibi ya aşık olmadım! Okumaya devam ettim.

",onunla yağmurda ıslanmayı istiyorum. O şuan beni tanımıyor. Ama duy beni Yeşil Gözlüm Nefesim. Bir gün seni öyle bir mutlu edeceğim ki etrafındakiler kıskancından çatlayacaklar. Bekle o günü. Seni seviyorum, hep seveceğim."

"Abi ağlattın ya açılsana kıza."

"Zamanı gelince admin. Gizli olsun itirafım."

Ve burada bitiyordu! Sen neden gizli olmak istiyorsun ya!

Hemen yorumlara girdim "Sen kimsin kardeşim?!","Tanışıyor muyuz?" falan filan yazmadım mal mıyım ben!

"Bari mesaj atsaydın,kalbinin güzelliğini hissetseydim." yazdım ve yolladım. Ve sanki o anı bekliyormuş gibi. Birden mesaj geldi adı ise.

'anon' 

anan:Belki bakar, belki güler, belki sever, belki gelir. Onlarca kilometrelere rağmen kalbim senin için çarpıyor.

Abi ben ne yapmıştım böyle birisi beni sevmişti, onca mesafelere rağmen! Ellerim klavyeyle tutuştu dokunduğum her harf yanıp, kül oldu.

nefes:Sayfamız mümkün değil bu son değil. 

Hey hey, yepyeni bir kurgu. Baya heyecanlıyız ortimle, de mi lan astepemUTA

Umarız beğenirsiniz.

Sizi seviyoruz🐎