........Evet sevgilim.Gözlerimi açtığımda ilk senin adını sayıkladım.Etrafıma bir baktım.Her yer zifiri karanlık ve buz gibi.Bana ellerini vermeni bekledim.Sen bana beni asla bırakmayacağını söyledin.Bana gözlerin dolu dolu bakıyordun.Ama huzur veriyordu o gözlerin bana.Birden bir rüzgar geldi sevgilim ve ellerimi bırakmaya başladın.Sana yalvardım.Çünkü bu gerçek olamazdı.Sen beni bırakıp asla gidemezdin.Bunu bana asla yapmazdın sen.Ellerim ellerinden ayrıldı ve seni benden rüzgar sürükleyip aldı.Bir an kalbimin durdugunu ve 10 saniye sonra attıgını hissettim.Gözlerimi araladım ve bu rüyanın sahte olduğunu anladığımda gözlerimden gelen sevinç yaşlarımın tarifi yoktu.Kalkmak istedim yerimden.Ağrım,dikişlerim umrumda değildi.Sadece seni görmek istiyordum.Tam o sırada Ashley bana engel oldu.Gitmeme izin vermedi.Dışarıda Edward'ın doktorla konuştugunu gördüm.Ashleyi ittirdim,kapıya gitmek istedim ve yere düştüm.O an hayatım boyunca yaşamadığım bir duyguyu ruhumda hissettim.Sefillik..Aniden kolumda bir acı hissettim.Meğer acımı dindirmek için bana uyuşturucu yapmışlar.Olduğum yerde yığıldım.1 saat boyunca uyuyakalmışım.Bedenim,ruhum,kemiklerim,iliklerim herşeyi hissediyordum.Ama hayatta Nate'in olduğunu düşününce ölmemem gerektiğini düşündüm.Kapının açılmasıyla gözlerimi açtım.Yanımda annem gelmişti.Hayatım boyunca benim hep yanımda olan ve ilham veren meleğim.Ellerimi tuttu ve bana üzülmememi söyledi.Ashley kapıyı açıp ''Nate ölmüş''.demesiyle beynime kan gitmediğini ve bedenimin uyuştugunu hissettim.B-bu olamazdı.Nate benim haytaımın aşkı ölemezdi..Biz onunla hayaller kurmuştuk ve bizi ölüm asla ayıramazdı.Hayır,siz yalancısınız diyerek serumlarımı kopardım ve herkesi iterek kapıdan çıktım.Resmen ölü bir bedende gibiydim.Gözlerim de simsiyah akan rimelim,mor göz altım ve asla dinmeyen gözyaşlarımla yürüyordum.Odasına doğru koştum.Ama yatağında olmadığını fark ettim.Hayatımı almışlardı benden.Nate'i kaçırmışlardı buna eminim.Çünkü Nate beni asla ama asla bırakmazdı.Hızla odama gittim ve herkesi odamdan dışarı kovdum.Kapıyı kilitledim ve titriyordum.Ben içeride acı çekerken dışarıda annem ve Ashley konuşuyorlardı.Ama duyamıyordum.
''Merak etmeyin.O ölmedi.Ama onu kaçırmamız gerekti..En doğrusu bu
''Sen ne diyorsun.? Ben bunu kızıma nasıl yaparım.?''
''Mutlu olmasını istiyorsanız yapmalısınız.''
Odamda her gecen salise daha da kötü oluyordum.Her yeri aradım bileklerime jilet vurdum.Belki ölürdüm de sevgilime kavuşurdum.Onsuz hayat bana boştu.Yaşamanın anlamı yoktu artık benim için YOK.! O sırada kapı kırıldı.Doktorlar beni götürüyorlardı.Nereye olduğunu bilmiyordum ve bunu soracak takatim yoktu.Canımı ne kadar cok acıtsalar da kalbimdeki acının yerini benden başka hiç ama hiçkimse anlayamazdı.
Beni bir zindana attılar.Buz gibi ıssız,böcek dolu.
........................................................................................................
[]
