A New Direction

| 19 |

[donderdag, januari 2017]
[25 januari]
|<| Julie |>|

Het is twee weken na ik huilend aan de telefoon hing met Harry. Nadat we nog lang hebben gepraat voelde ik me beter en heb ik goed geslapen. Op dit moment zit ik met een blinddoek in de auto. De boys en de girls zeiden tegen me dat ze een verassing hebben waarna ze me blinddoekte. Dus nu zit ik in de auto naar god mag weten naar waar. Nadat we een tijdje hebben gereden zeggen ze dat we er zijn. Ze helpen me uit de auto.

♬ ♬ ♬ ♬

"Oké, je mag je blinddoek afdoen." Ik hoor dat ze weglopen. Fijn ze hebben me achtergelaten. Als ik mijn blinddoek afdoe zie ik dat ik op het vliegveld bij de aankomst hal. De deuren gaan open en er lopen mensen uit. Na een tijdje zie ik een bekend iemand. "HARRY!" Gil ik door de gang. Hij kijkt op van zijn gsm en zijn ogen worden groot. Zo snel als hij kan loopt hij op me af en als hij naast me staat laat hij alles los en geef ik hem een knuffel.

"Oh mijn god Harry. Wat doe jij hier?"

"Ik was eerder klaar en dacht laat ik eerder naar huis gaan zodat ik mijn prinses kan zien." Ik begin te huilen. "Shhh niet huilen prinses."

"Het zijn vreugdetranen." Ik druk mijn lippen op die van Harry. Oh god wat heb ik die gemist.

"Ik wist niet dat je me kwam ophalen. Ik wou je verrassen thuis, maar nu heb jij mij verrast."

"Ik wist niet eens dat je kwam, de rest heeft me geblinddoekt en hier afgezet. Ik hoop trouwens dat ze hier nog zijn want anders moeten we een taxi nemen." Harry grinnikt, hij pakt alles weer op, ik neem zijn rugzak aan zodat ik zijn hand kan vastnemen. Net als we weg willen gaan komt er iemand op ons af.

"Julie en Harry?" Vraag hij. Wij knikken, de man pakt Harry zijn tassen. "Volg mij maar, ik zorg voor de lift. Jullie vrienden hebben mij gestuurd." Harry en ik halen onze schouders op en volgen de man, hij loopt naar een range rover. Maar niet zomaar een range rover.

"He, dat is mijn auto."

"Ik weet het, ze hebben me deze auto gegeven. Geen nood, je krijgt hem straks terug."

♬ ♬ ♬ ♬

We komen niet bij ons huis aan. Nee we zijn bij een meer waar een mooi huisje opstaat. De man zet de auto uit, stapt uit en doet het gebaar dat wij ook moeten uitstappen dus stappen we maar uit.

"Hier is de sleutel, ik pak jullie koffers en over vier dagen kom ik jullie hier weer halen. Jullie vrienden hebben dit voor jullie gereld, geniet van jullie vrije tijd." Hij haalt de koffer van Harry uit de koffer en daarna haalt hij er nog en koffer uit, die is bordeaux rood. Mijn koffer dus, hij stapt in de auto. "Veel plezier en tot over vier dagen." En hij rijd weg.