A/N: Reposted kasi nag-error ng bongga ang Wattpad ko at hindi na siya mabuksan. Huhu, sorry! Another short story at kung sino man ang magbabasa, nagbasa, at nagbabasa nito, thank you! Dedicated to my Sizzums. Happy Birthday!
--
"Love," he called me. "May gusto akong sabihin sa'yo."
"Bago mo sabihin ang kung ano man 'yan," hinaplos ko ang mukha niya. "Malapit na ang birthday mo. Saan tayo magcecelebrate?"
"Yan ang gusto ko pag-usapan, Love." Huminga siya ng malalim.
"What about it?" Medyo nag-alala ako sa kilos niya, para siyang nag-aalala na baka may mangyaring masama.
"Dapat matagal ko nang sinabi 'to pero..." Panimula niya.
"Wag mo na ko bitin-nin, ano yun?"
"I'm leaving." Sabi niya at bumuntong hininga.
"Oh okay, kelan ka aalis at kelan ka babalik?" Kung umaalis naman kasi si Mark, agad siyang bumabalik kaya hindi ako ganun nabother nung sinabi niya sa akin 'to.
"October 15. In 6 years."
Napanganga ako, "Say what? Are you freaking kidding me? Aalis ka sa birthday mo?!"
"Sorry ngayon ko lang sinabi, love." Mahina niyang sinabi.
"Akala ko ba sabi mo Mark Joseph Aldea, we would tell each other everything? Anong nangyare?!" Nakatayo na ko sa harap niya. Gusto ko magbato ng kahit ano! Tumingin ako sa paligid at nakakita ng paso, kunin ko kaya ito at ihagis ko sa kanya?
"Calm down, Hazelyn." Tumayo siya at sinubukan akong yakapin pero lumayo ako sa kanya.
"I hate you. Sabi mo hindi mo ko iiwanan, pero bakit ka nagpapaalam ngayon? Forever? Shet ka! Gusto kitang ilibing ngayon!" Sigaw ko.
Kinuha ko ang mga gamit ko at nagmamadaling umalis, hindi ko kayang makinig ngayon. Ang sakit ng puso ko, gusto ko sumaksak ng Aldea ngayon!
"Hazelyn! Kausapin mo ko, magpapaliwanag ako." Tawag niya habang tumatakbo papunta sa akin.
"Ayoko muna makinig ngayon, Mark. Please lang, gusto ko ng katahimikan." Sabi ko sa kanya at tumalikod.
Nagtawag ako ng tricycle at agad sumakay. Binuhos ko lahat ng luha ko habang nakasakay sa tricycle. Bakit ngayon niya lang sinabi sakin ito? Ang sakit, iiwan niya ko! Sabi niya lagi siyang nandito sa tabi ko, bibilin namin ang dream house namin, aalagaan niya ang mga anak namin, at marami pang iba. Bakit Mark?
--
"Ate Zel, dapat hinayaan mo siyang magpaliwanag," sabi ni Katrina.
"No."
"Ate, isipin mo na lang. What if aalis siya for a good reason? Mabait na tao si kuya Mark, hindi ka niya iiwan basta basta na wala mang lang good reason." Aniya.
"No."
"Bahala ka ate, ganyan naman tayo eh. Malalaman lang natin ang halaga ng isang tao o bagay kapag wala na sila. Bahala ka na." Aniya at tumakbo palabas.
Tumingin ako sa kalendaryo, October 15 na ngayon. He's leaving pero hindi ko pa din siya pinapapaliwanag.
Malalaman lang natin ang halaga ng isang tao o bagay kapag wala na sila.
Malalaman lang natin ang halaga ng isang tao o bagay kapag wala na sila.
Malalaman lang natin ang halaga ng isang tao o bagay kapag wala na sila.
Tama si Kat, kailangan ko pa din siyang pagpaliwanagin. He's not a bad person, he won't do something that would cause me harm. He loves me.
Agad akong tumayo at kinuha ang wallet at cellphone ko. You better have a good explanation for this, Mark. Papatayin talaga kita, masyado mo kong pinaiyak ngayong linggong ito.
