Slaughter High | Published under LIB

Chapter III : Guilt

Parker'sPoint of View

Umagang-umaganang pinapunta kaming labing-isa sa conference room. Tanaw na tanawnamin dito mula sa bintana na nagsisi-alisan na ang iba naming mgaschoolmates lulan ng mga barko samantalang kami heto, nganga.

"Laliminiisip natin ngayon ah?" Batisa akin ni Grey. Inabot niya sa akin ang favorite chocolate drink ko.He knows me too well.

"Ijust miss my mom and dad. Nakakainis kasi sa Christmas break ko pasila makikita" Isaid as I jealously continued staring at our lucky schoolmates whocan be with their families.

"Atleastmagkasama tayo" Ipinatongni Grey ang baba niya sa likuran ko. Ngumiti na lamang ako. He'sright. Atleast kasama ko sila pati narin ang kuya ko.

"Yucks!You guys get a room! Nang-iinggit na naman kayo!" Biglangsigaw ni Miki na nasa hindi kalayuan.

"Bitter!" pabirokong sigaw.

"Mikinaman, kung naiinggit ka sa kanila sabihin mo dahil nandito namanako!" Sigawni Kevin at akmang yayakapin ito kaya dali-dali siyang napaatras.

"Yucks!Kadiri tumahimik ka nga!" Sigaw ni Miki.

Agadnakunot ang noo ni Kevin. "Kungmaka-yucks naman! Ano akala mo sa akin panget?! Tss! Andaming babaengnagkakandarapa sa akin!" Bulyawni Kevin kayat bahagya kaming nagtawanan. Kahanginan nga naman ngungas nato.

"Bropanget ka naman talaga" Sabatnaman ni Robbie sabay tapik ng likod ni Kevin. Tong dalawang to wagaskung mag-laitan pero kung tutuusin parang magkapatid na ang turingnila sa isa't-isa. Roomates sila since freshmen at iilan lang angmga kaibigan. Hindi sila ganun ka-popular dati. Sa pagkakaalam kofirst time lang nilang masali ngayon sa top twelve list.

"Isaka pa Robbie! Gusto mo ipagahasa kita kay Miki?!" Pananakotni Kevin

"Ewww!" Sigawnaman ni Miki kayat nagtawanan ulit kami.

Biglangbumukas ang pintuan at pumasok ang principal namin. Hayy buti nalangthis time disenteng damit na ang suot niya, hindi gaya nung kagabi.Kasabay niyang pumasok si Sir Salva na siyang adviser namin. "Kayona ang bahala sa kanila" Tipidna saad ng principal at agad na umalis.

***

Hanggangngayoy nababagabag parin ako sa kakaibang video na yun kayat naisipankong magtanong-tanong ulit sa kanila. Ewanko ba pero pakiramdam ko may mali...

Nilapitanko si Kevin, "Kevinseryosong usapan walang biruan. Yung video kagabi pakulo mo bayun?" pasimple kongtanong.

Bahagyangnapakamot ng kanyang ulo si Kevin, "Parkernaman sinabing wala eh. Peksman mamatay man si Robbie wala akongkinalaman sa video na yun!" Kevin

"Hoyungas bakit mo binanggit ang pangalan ko?" sabatnaman ni Robbie at tumabi rin sa amin.

"Dudethat video from last night. It looks like a snuff film. Naaalala niyoba yung babae, para siyang yung guidance councelor natin. Robbie areyou sure na hindi ikaw ang nag-orchestrate ng prank na yun?" Tanongko ulit dahil sumawsaw si boy sawsaw.

"Uyhindi ako! Yan nga rin yung nasa isip ko. It looked so real at tayongdalawa lang naman dito ang magaling sa mga ganung specialeffects!" Biglangnatahimik si Robbie at biglang nanlaki ang mga mata niya na parangmay naiisip. "W-whatif may serial killer sa islang to? P-parang kagaya to sa mga horrormovies na napapanood ko, stuck in an island with a killer picking usoff one by one." mahinangbulong niya

Walangano-anoy binatukan siya ni Kevin. "Baliw!Pero alam niyo kahapon bago nagsimula ang party ay nawala yung flashdrive kong may laman ng slideshow. Ilang oras ko yung hinanap perobuti nalang nakita yun ni Blake." Paliwanagniya kayat saglit kaming nagkatinginan ni Robbie.