Uyandığımda farkettiğim ilk şey Harry'nin eli belimde, uyuyakalmış olmasıydı. Yavaşça elini tutup belimden çektim. Kafamı da boynundan kaldırdım. Bir süre onu izledim, çok tatlıydı.
"Harry?" Diye fısıldadım ama hala uyuyordu. Yavaşça yanağına dokundum ve gözlerini açışını seyrettim.
"Kalk hadi, kahvaltı başlamak üzeredir!" Sözlerim üzerine telaşla ayağa kalktı ve gözlerini sildi.
"Abi noluyo ya-" yüzüme baktı ve sustu.
"Ginny?" Sesi utanmış gibi çıkıyordu, anlam veremedim.
"Uyuyakalmışız Harry, gitmemiz gerekiyor!" Diye konuştum bu sefer.
"Gidiyorum ben odama, kahvaltıyı kaçırmak istemem" dedim hemen ardından.
"Görüşürüz, sonra"
Koşarak odama gittim. Telaş içinde giyindim.
Kahvaltıya indiğimde Harry etrafta yoktu. Neville'in yanına oturdum. "Günaydın" Bütün gece uyumamış gibi bir sesi vardı.
"Günaydın"
Bana sanki birşeyleri biliyormuş gibi bir bakış attı... Ne oluyordu ya!?
"Neville"," Bana neden öyle bakıyorsun, bir sırrımı biliyormuş gibi?" Nefesimi tutarak vereceği cevabı bekledim.
"Sizi gördüm"
Kimi görmüştü? Ben ve Harry olamazdı değil mi?! Lütfen tanrım, lütfen olmasın...
"Sen ve- Harry'i." Dikkatle yüzüme baktı.
"Dün gece"
TABİKİ BİZİ GÖRMÜŞTÜ, DEĞİL Mİ?! BİRŞEYİN OLMAMASINI İSTESEM HEMEN OLURDU DEĞİL Mİ?! KAHRETSİN.
"Ne... yapıyorduk?"
Balkabağı suyumdan bir yudum aldım ve cevabıyla ilgilenmiyormuş gibi yaptım.
"Sen galiba uyuyordun, başın onun omzundaydı, o , bir elini senin beline koymuştu... Diğer eliyle de saçlarını okşuyordu..."
Durup ekledi;
"çok tatlıydınız"
"Neville, kimse bilmiyor değil mi? Yani... Abim?"
Duraksadı.
Lütfen bilmiyor olsun. Lütfen
"Harry odaya gelmeyince çok merak etti, Ben de, onu aramak için çıktım, sizi gördüm, ama Ron'a sadece Harry'i gördüğümü ve uyuduğunu gördüğümü söyledim."
"Oh"
Cevap vermedi ve yemeye devam etti. Ben de. Az önce kaçmış olan iştahım, şu an buradaydı.
O sırada salondan içeri giren Harry'i gördüm, Neville'de görmüştü. Bir an Harry'le göz göze geldik ama bakışlarımı kaçırdım. En oturmaması gereken yere oturdu;
NEVİLLE VE BENİM KARŞIMA!
Neville epey bariz bir şekilde bana baktı. Bense ısrarla ikisine de bakmayı reddediyordum. Bakmayacağım işte.
Yemeklerle bütünleşmiş gibi göründüğümü farkettim. Neville konuşmak için ağzını açtı ve ben o daha konuşmadan kızardım bile.
"Dün gece çok tatlıydınız"
OF TANRIM SIRASI MIYDI?
Harry'nin bakışlarının tekrar üzerime yansıdığını farkettim.
Gözlerimi kaçırmamaya karar verdim; ben de ona baktım.
Neville tekrar konuştu
"Ron'a sadece seni gördüğümü söyledim Harry","Odaya gelmeyince çok merak ettik, ben de seni aramaya çıkmıştım." Durdu ve nefes aldı.
Sus artık!
"Sahi, siz ikinizin arasında birşey mi var?" Güldü.
KESİNLİKLE GÜLMEDİM.
kızardım, çok fazla. Buna asla cevap vermezdim. ASLA.
Duymamış gibi yaptım ve Harry'de öyle yaptı. Sonra konuştu "Görüşürüz. Neville, Ginny"
O kalktıktan sonra Neville bana baktı. "Çok üzgünüm, özür dilerim Gin" "bağışla, pot kırdım değil mi?"
"Sorun değil"
"Ginny " dedi, "ondan hoşlanıyorsun." Bu bir soru değil bir beyandı.
"Evet" Diye fısıldadım "o kadar belli olmuyor değil mi?"
"Hayır", "Gin farketmiyor musun hala? O sana tutulmuş!"
Hermione'den sonra şimdi de Neville...
"Onunla konuş Gin", "Hislerini anlat ona!"
Of tanrım bir bırakın beni
"Deneyeceğim." Sustum... düşüncelere daldım.
"Nev, ben doydum, görüşürüz sonra."
Ona bir gülümseme fırlattım ve kalktım.
Vay be, belki de gerçekten beni seviyordur, ha?
Neden bilmiyorum, Nev'in söyledikleri iyi gelmişti.
Umarım beğeniyorsunuzdur💜
