Bestfriends In Crime

Chapter 4

Kim Taeyeon's POV

"Miss Taengot, bring this pile of papers to the Dean. If you ever try to look at one of those, you surely will don't like what will happen to you." andito ako sa SC room ng may biglang pumasok--Si Sohee with the alipores. Nilagay niya yung mga papel sa desk ko. Tinaasan ko siya ng kilay.

"Inuutusan mo ba ako?" Mataray na tanong ko sakanya.

"Obviously, yes. Bakit? Ayaw mo?" nakacross-arms na Tanong niya.

"Hindi naman sa ayaw ko, Miss Yoon So Hee." Tumayo ako at hinarap siya, "There's a question that keeps on bugging me. And it says 'Ano bang karapatan mo para utusan ang isang Kim Taeyeon?'" Napacross-arms ako, "Can you answer it for me?"

"As the student council president, you should do your work, responsibly. Or baka gusto mo palitan kita?" She said and gave me a sweet smile. Napa-irap naman ako.

"Ano bang alam mo sa word na Responsibility? Teka, meron nga ba?"

"Ano ba?! Argue kayo ng argue, pwede bang sa labas nalang kayo?! Mga panira ng tulog!" Napatingin kaming lahat kay Jessica na nagslee-sleep talk. Kala ko ba, ako lang gumagawa nun? Ayy, sleep Walk pala yung sakin.

"We'll be going now. It's just a waste of time seeing a weirdo. C'mon, girls." Sabi ni Sohee at umirap bago lumabas. Argh, may germs na tuloy yung pinto.

Bago ko kunin yung mga papel, tinignan ko muna ito. Tss.. worthless pieces of paper.

Binitbit ko na yung mga papel at tumungo na sa office ng Dean. Habang naglalakad, tinitignan ako ng mga tao. Bakit? Ngayon lang nakakita ng isang responsableng dyosa?

Yung mga babae, nakasmirk. Habang yung mga lalaki, parang gusto akong tulungan. If I were them, hindi ko kakaawaan ang sarili ko.

"Miss Taeyeon, gusto mo bang tulungan kita?" Napatingun ako sa lalaking nakasmirk na to. Then I realized, isang bakla pala to. Isang baklang Byun Baek Hyun.

"Ano bang kailangan mo? Tantanan mo ko, please." Yesterday evening. Hindi ko siya pinatabi sa akin. Dun siya natulog sa sahig ng kwarto ko. And then he keeps on calling me in my phone. Minsan nga, mga kung ano-ano ang pinagsasabi.

"Ikaw.. I need you in my effin life." Napasmirk naman siya. Inirapan ko lang siya at tinabig papunta sa office ng Dean.

Nasa harap na ako ng office ng Dean at si Baekla naman, sunod ng sunod sakin. Binuksan ko na yung pinto pero wala yung Dean kaya nilapag ko nalang yung mga papel dun. Lumabas na ako habang sunod pa rin ng sunod tong baklang to.

Naglakad nalang ako paalis dun. Tsk.. waste of my precious time..

--

Malamig na simoy ng hangin.. Magagandang bulaklak sa paligid..

"Yeonnie, will you be my girl?" I looked at my bestfriend. He kneeled infront of me. I was so confused, I don't know what is he doing.

"Oppa, what are you doing? C'mon up." I told him and he slowly stood up. Hayst. Why is he so tall?

"Taeyeon, I know we've been friends since the beginning but I need you to know that I like you. I'm saying it to you right now 'cuz I don't damn care if I'll get rejected or what. Atleast I have told you mu feelings."

"Tss.. drama ng peg mo! Hindi bagay sayo!" Nabalot ang surroundings ng tawa namin. Nga pala, he's my boyfriend, Dennis. Ginagaya niya kasi yung dating ways niya nung nililigawan biya pa ako. Korneh debah?

"You suggested it. I'm just your puppet, m'lady." Sabi niya pa at naghand gesture na mukhang tanga.

"Tama na nga yang paenglish-english mo! Taeyeong tong kinakausap mo! Hindi Tiffany!" Sermon ko naman sakanya.

"Haha sowi, Yeonnie." Sabi niya pa with an aegyo voice. Hindi talaga siya to.

"Tell me, anong masamang espirito ang sumanib sayo? Tell me ng mabasbasan natin yan!" seryosong sabi ko sakanya pero tinawanan niya lang ako.

"Lambing lang po, miss Yeonnie. Haaay. One week nalang ang natitira, Taeyeon. I'll miss you." Tumingin siya sakin ng seryoso but you can't deny the sadness in his eyes. One week nalang ba? Sobrang bilis naman.

"Ano ka ba? Isang taon lang naman tayong mahihiwalay! Konti lang yun, pre!" I tried to smile.. but eventually, I failed.. Masakit rin sa part ko ang magkalayo kami.

"Ano kata kung magpakasal na tayo, Yeonnie? Para naman hindi ka na pag-initan ni mom." Tila ba'y nagnining-ning ang mata niya sa sinabi.

I smiled bitterly knowing that it won't happen, "We're still minors. Tsaka mas lalong magagalit si ma'am taray kung magpakasal tayo." Sabi ko sakanya habang pinipisil ang cheeks niya.

He leaned in the couch because of dissapointment. Para kami ditong mga mag-asawa na nagpaplanong pumuntang abroad alone.

"Taeyeon, kaya natin to.."

--

"Uy! Miss Taray! Anyare sayo?" Naalimpungtan ak dahil sa baekla na to. Inirapan ko lang siya saka na umalis.

Malamig na simoy ng hangin..

Magagandang bulaklak sa paligid..

Namimiss ko siya.. but who cares? I don't love him anymore. Siguro, namimiss ko lang siya dahil bestfriend ko siya.. former bestfriend to be exact..

Simula nung nawala siya sa buhay ko, dun na siguro nagsimula ang pagkataray ko. Naging masama ako. Naging sadista at amazona. Ayaw saking ng mga babae. kasi? Wala ehh. Haliparot lang daw ako sa lipunan. They don't know the feeling.. They just judge..

Pero, it isn't a big deal. Sanay na rin naman ako.. Sanay na rin naman kami..

I really like the way I suffer. It just shows how strong I am.

"Miss Taeyeon, heyyow? Imma here, yah'know?" Nabaling ang tingin ko sa baklang to. Kita ng nagdradrama ako dito.

"Problema?" Mataray na tanong ko skaanya at tinaas ang kulay ko.

"Mukha ka kasing tanga dyan. Pa-emote emote ang puti-- Arararararay!" Hindi ko na pinatapos ang sinasabi niya at agad kong piningot ang tenga niya.

"May sinasabi ka?" Mataray na tanong ko sakanya.

"W-wala po-- araraay! Tama na po!" Napangisi nalang ako.

"Beg for my mercy." Ma-awtoridad na sabi ko sakanya. Tinignan niya ako na parang nagtatanong kung anong ibig kong sabihin. Pinangdilatan ko lang siya ng mata.

Lumuhod siya sa harap ko pero pinangdilatan ko pa rin siya. Like duh? Hindi ito yung ibig kong sabihin.

"Tumayo ka nga! Para kang timang!" sabi ko sakanya saka hinila siya patayo.

"Kala ko ba 'beg for my mercy'?" Sabi niya pa na tila'y ginagaya ang tono ko.

"Like, duh? Hindi ganong ang ibig kong sabihin. Tanga mo rin, noh? Tara, samahan mo ko. Julalay muna kita ngayon." Sabi ko skaanya at nauna nang naglakad. Sumunod siya na parang maamong aso. Good boy!

"Ganito ba talaga to? Ako yung lalaki pero ako yung under.."

-----

Published: 10/20/14