MERCEDES [texting+bxb]

Y-FİNAL

Yazdığım ilk final ve kendimi çook kötü hissediyorum atlasıma ve muhammetime veda etmek zor geldi.
-Lütfen düşüncelerinizi yorum yaparak bana bildirin. Benim için önemli bir detay.-
•
Muhammet
Telefonumu, anahtarlarımı ve cüzdanımı kontrol ettikten sonra son kez aynada kendime bakıp evden çıktım.
Bugün Atlas'la buluşacak, arabayla bir tur atacaktık. Araba falan boş, Atlas'ımı ilk kez görecektim. Geceden beri gözüme uyku girmiyor, ellerimin titremesi durmuyordu.
Onu kararlaştığımız yerden aldıktan sonra çiğköfte yemeğe götürecektim.[Y.N. o kadar canım çekiyor ki]
Kafamdaki düşüncelerle boğuşurken çoktan Akaretlere gelmiştim bile. Arabayı durdurdum ve Atlas'ı beklemeye başladım.

Atlas
Viyana Kahvesinin ordaydım. 10 dakikaya Muhammet'in yanına varacaktım. Biraz daha hızlı yürümeye başladım. Gelmeyeceğimi düşünmesini istemezdim.

6 dakika sonra
"Selam"

"Atlas? Selam. Hoşgeldin. Ben görmedim geldiğini. Hoşgeldin demiş miydim?"

"Evet dedin. Hoşbuldum. Ee meşhur araban nerede?"

"Şu sokakta, isparka park ettim. Gel gidelim. Aç mısın?"

"Biraz açım aslında."

"O zaman ilk önce yemek yemeye gidelim. Sonra istersen sahile falan ineriz."

"Tamamdır. Lütfen karşıdaki arabaya sahip olduğunu söyle."

"Hahsbajsnqabzh gururla söyleyebilirim. Evet benim arabam. Hayatımda ki en iyi ve tek doğru seçimim bu arabayı almaktı."

"Kesinlikle katılıyorum sana. Açsana arabayı, binelim artık."

"Madem bu kadar meraklıydın arabama binmeye, niye bu kadar bölüm direttin Atlas'ım"

"Yani ben çoktan gelirdim arabana da. Bölüm harflerinin toplamının yazarcığımız olması gerekiyordu. Onu bekledim hep."

"Hee anladım."

Muhammet arabayı açtığı anda içine atladım. Paranın gözü kör olsun, koltukları yatağımdan rahat yemin ediyorum.

"Adını neden Muhammet koymuşlar?"

"Niye ki?"

"Yani sence de biraz eski de kalmış bir isim değil mi? Dışarıdan sana baksam Kerem, Arda falan derdim sanırım."

"Aslında adımı koyarken annem ve babam da mutlu değillermiş. Sadece annemin babası bu isim için çok ısrar ediyormuş. Sanki bir hakkı varmış gibi. Bu yüzden adım Muhammet Kayra. En azından ikinci adımı koyabilmişler. Ama yazar Kayra adından nefret ettiği için Muhammet'i kullanmak zorundayım."

"Kötü olmuş. Baya kötü."

"Aynen öyle."

"Ee bugün niye makyaj yapmadın."

"Hava sıcakken yüzüme bi şey sürersem kendimi donut gibi hissediyorum."

"Hahshhashhajs güzel benzetmeydi."

Muhammet'le konuşurken yol mu çabuk bitmişti yoksa beni getirdiği çiğköfteci mi yakındı bilmiyorum ama sonuç olarak şu an yolculuğumuz bitmişti.

"Gel, iki dürüm kapalım kendimize."

"Uçtum."

Yemeklerimizi yedikten sonra yapacak hiçbir şey bulamamıştık. Ben de arabayla boş boş turlamayı teklif etmiştim. Nasılsa zengin, bi kez de benzini benim boşaltsın.

"Ee nereye kadar böyle boş boş dolanacağız? Evime gelmek ister misin?"

"Ne? Saçmalama Muhammet. Ne diyorsun ya."

"Aslında gayet ciddiyim ben. Dışarısı sıcak, çok sıcak. Evde klimaları açarım serin serin otururuz."

"Gerek yok. Bana arabanın kliması da yetiyor."

Yetmemişti. Bir süre sonra boynumun tutulduğunu hissetmeye başlamıştım. Bu yüzden şu an Muhammet'in evine doğru adımlıyorduk.

4 saat sonra
"Aahshahshqhhsahhs ondan sonra sağıma bir döndüm kedinin annesi mırlamaya başlamış ahzhajxbajdjdjaj koşarak uzaklaştım ordan"

"Aahahshqhshq aptal yavrunun annesinin etrafta olabileceğini düşünmedin mi evin önüne götürmeye çalışıyosun?" [Y.N. Arkadaşlar bu gerçek ahsjqjshahd şu an bacağımda kocaman bir çizik var anne kedi yüzüne]

"Ben artık kalkayım."

"İstersen kalabilirsin. Yan oda misafir odası. Annemler evde olmayacak. Yarın da takılırız evde."

"Yok gerek yok çok sağol. Ben gideyim. Yarın İstanbul'dan ayrılıyorum zaten. Bavullarımı falan hazırlamam gerek."

"Şey doğru. Söylemiştin de aklımdan çıkmış. Neyse gel seni bırakayım evine."

"Peki."

Araba da cenaze evi sessizligi vardı. Kim daha hızlı nefes alıyor diye düşünürken evime gelmiştik. Artık ayrılık vaktiydi.

"Her şey için çok teşekkür ederim. Çok güzel bir gündü benim için. Çok eğlendim. İyi geceler sana."

"Rica ederim Atlas. İyi geceler."

İnmeden önce yanağına bir öpücük kondurdum ve arabadan indim. Son bakışıma göre çocuğa kal gelmişti neyse yapacak bir şey yok eve giderken sakinleşir.
Eve girdikten sonra arkama baktım, araba yoktu. Salak insan bi bekler, belki birileri kaçıracak beni yani değil mi?
Neyse, bugün ben çok eğlendim Muhammet'in eğlendiğinden de eminim. Umarım sizi de eğlendirebilmişizdir. Hoşçakalın.

-SON-
•
Kısa zamanda çok alıştım onlara sanırım onları ahmet emir ve gelecekteki sevdiceğinden daha çok seviyorum ajsjwkwjksjw.

Anladım ki benim yazmam gereken kurgu aynı bu şekilde basit ve kısa olmalı. Yoksa bercestede olduğu gibi kafayı yiyorum durmadan yazıp siliyorum en sonunda toplasan bir paragraf olmayan bölüm yayımlıyorum.

Lütfen yorum yaparken saygı çerçevesinde kalın. Evet ben de farkındayım basit bir kurgu ama bana düşüncelerinizi yorumlarda iğrenme belirtileri gibi şeylerle göstermenize gerçekten gerek var mı?
Kimseye zorla okutmuyorum beğenmezsenizde yarıda bırakabilirsiniz. Dışarıdan nasıl bir izlenimim var bilmiyorum ama arkadaşlar, ben de üzülebiliyorum.

Kurguyu yazarken her daim yanımda olan biricik beyzama, asla yorum ve oy vermeyen beni takip bile etmeyen hayalet okuyucum elifime teşekkür ediyorum.

760 küsür kelime yazdım bir daha kısa yazıyosun diyen olursa pataklarım he hqhsqsnwbhswj

Sonsuza kadar yazmak istiyorumm asla veda etmek istemiyorum.

Hayır arkadaşlar tabiki ağlamıyorum sadece gözüme mercedes kaçtı.

Hoşçakalın sizi seviyorum kendinize iyi bakın. Başka kurgularda görüşmek üzere🖐

•