Η πρώτη αλλαγή

658 36 11
                                    

Ήταν μια βροχερή μέρα και εγώ μέσα στην βροχή να τρέχω σαν τρελή να προλάβω το λεωφορείο για να πάω στην σχολή μου.  Λίγα μέτρα πριν φτάσω το βλέπω να κλείνουν οι πόρτες και να απομακρύνετε, υπέροχα θα αργήσω... Πάλι ,βγάζω έναν αναστεναγμό και αρχίζω να τρέχω για να προλάβω να ειμαι στην ώρα μου και να μην μου φωνάζει ο Ντανιέλ. Αχ ναι ξέχασα να σας συστηθώ είμαι η Αιρην και είμαι 19 χρονών φοιτήτρια της ψυχολογίας και επαγγελματίας χορεύτρια. Ο Ντανιέλ είναι ο καβαλιέρος - προπονητής μου και θα με σκοτώσει αν αργήσω .Είχα γίνει μούσκεμα καθώς έτρεχα μέσα στη βροχή που ολο και δυνάμωνε άρχισα να τρέχω πιο γρήγορα σχεδόν είχα φτάσει, ξαφνικά ακούω έναν ήχο απο το σακίδιο μου και αμέσως σταματάω να δω ποιος είναι αν και είχα ένα προαίσθημα, το οποίο βγήκε αληθινό στην οθόνη ήταν το όνομα του Ντανιέλ ωραία θα μου τα ψάλλει. Το σηκώνω

(Ε)γω -παρακαλώ;

(Ν)Ντανιέλ - που σκατα είσαι;;;

Ε -τώρα έρχομαι μην φωνάζεις

Ν- δεν εχω φωνάξει ακόμα. Τσακίσου και ελα γρήγορα

Ε- από κάτω είμαι ανεβαίνω σταμάτα να φωνάζεις

Το έκλεισε και εγώ άρχισα να ανεβαίνω.

Μόλις έφτασα τον είδα να με περιμένει στην πόρτα με την γνωστή επικριτική έκφραση του. Είχε κάνει έναν μορφασμος και είχε σταυρώσει τα χέρια του στο στήθος του. Όταν το είδα χαμογέλασα, ήταν πολύ όμορφος είχε υπέροχα πράσινα μάτια σαν σμαράγδια και χείλη τόσο υπέροχα και είχε ένα υπέροχο  γυμνασμένο σώμα.

Με κοίταξε και αυτός και χαμογέλασε

Ν-Είσαι χαζή

Ε - γιατί τι έκανα πάλι;;

Ν- εκτός ότι άργησες πάλι και σε 3 μέρες από τώρα έχουμε αγώνες;;

Ε- ναι εκτός από αυτό!  Και σου είπα δεν φταίω έχω και την Σχολή ξέρεις και είχα μάθημα μέχρι αργά σήμερα

Ν- Καλά καλά πήγανε μέσα να αλλάξεις και σε περιμένω να ξεκινήσουμε μου είπε και μου χαμογέλασε .

Μόλις άλλαξα από τα μουσκεμένα  απο την βροχή ρούχα μου και έβαλα τα ρούχα του χορού μια κοντή φούστα και ένα εφαρμοστο κορμάκι σε χρώμα Ρουμπινί και έβαλα και τα τακούνια μου, βγήκα έξω και τον είδα να με κοιτάει και να με επεξεργάζεται από πάνω μέχρι κάτω και εγώ ένιωσα να κοκκινίζω "έλεος Αιρηνείπα στον εαυτό μου είναι ο κολλητός σου χαλάρωσε " αυτός το κατάλαβε και χαμογέλασε του ανταπέδωσα .

Στα βήματα του...έρωτα!(on Hold)Where stories live. Discover now