İnsan neden sevmediği halde seviyormuş gibi yapıyor. Yada insan neden sadece fotoğraflara bakıp sevip sonra karşısına canlı kanlı çıkınca sevmekten vazgeçer. Evet bu sorular tuhaf geliyor belki ama hayatın acı gerçekleri vardır. Mesela ben birine gönül verdim sevdim yandım ama karşımdaki kişi beni dış görünüşüm ile yani fiziki görüntüm ile yargılayıp istemedi. Kızmadım eğer kızsaydım. Allaha şirk koşmuş olurdum ama kırıldım çünkü beni tanımasını isterdim beni dinlemesini bana güvenmesini isterdim. Şimdi ki kızlar bir acayip bakıyorsunuz kapalı dini bütün temiz aile kızı ama kalbi kötü hepsini demiyorum. Burdan kalbi güzel insanları tenzih ediyorum. Ama dediğim gibi hayatın acı gerçekleri vardır. Bir dönüp baksalar uzun uzun yada empati yapsalar belki o zaman anlayacaklar ama o zamanda iş işten geçmiş oluyor. Evet sevgili okuyucular siz siz olun birini sevip yarı yolda bırakmayın yada seviyormuş gibi yapmayın hele hele insanları dış görünüşünden ötürü yargılayıp ötekileştirmeyin. Şairin dediği gibi "hor görmeyin beni, sizde olabilirdiniz benim gibi"
