Dün Bursa gezisi vardı. Benim için zaman geçmek bilmedi ama yinede eğlenceliydi. Kimse bana sataşmadı çok şaşırmıştım. Tam daha ne yalakalık yapabilirim diye düşünürken birisi beni sarstı ve "bak evine geldik" dedi. Burası hayvanat bahçesiydi. Aileme ve arkadaşlarıma kavustugum için çok mutluydum. Koşmaya başladım ve ilk önce bana benzeyen maymunlara gittim (domuz olmadığı için) gülüşümde maymunların çıkarttığı sese benziyordu. Gitme saati gelmişti arkadaşlarımla vedalaşıo arabaya koştum. Herkes otobüse binmeye çalışıyordu ama ben tüm yolu kaplamıştım o yüzden kimse geçememişti. Sonradan herkes beni ittirip geçmeye başladı. Bende bu cırtlak sedimle bağrıyodum. Feribota binme zamanı gelmişti herkes ben binerken feribotun batıcağını düşünüyordu ama batmadı ama heran batıcak gibiydi. Bursadan eve dönerken çok yavaş geçti zaman çakallarla dansı izliyodum. Tam benlik bi filmdi. Neyse benden bu kadar. Benim hikayem bu kadardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kerimenin Serüveni
Non-Fiction! Bu hikaye gerçek! Tanıdığım birisinin ağzından anlatıyorum.
