DON'T GO | One Shot | Sehun

-

Ciddi gözlerin ve suskun hikayelerin 

 

Her kesin bir hikayesi vardır . Hayat çapından yaşanılan şey toplulukları .. 

İnsanları birbirine bağlayan kalpleri ve sözleri asla ayrılmaz . Oh Sehun'un kalbi de iki dostundan ayrılamıyordu  . 

Kendimi kaybettim ve benim tek ve biricik ruhum

 

Kris'in gitmesine yeni yeni alışma çabalarına girmişken , biricik ruhu , hyungu ; onunda ani bir kararla gitmesi evrenini alt üst etmeye yetmişti . 

Gözyaşları asla susmazken , çığlıkları tüm sahne arkasını inletirken kimse ama hiç kimse ona çözüm bulamamıştı . 

Eskiden olsa , ruhu onu sakinleştirirdi . 

Gözlerim doğal olarak takip ediyor

Senin attığın her bir adımı

 

Ruhunu hep kıskanmıştı , sevmişti . Ruhu gülümsediğinde gülümsemiş , ağladığında ağlamıştı . 

Asla bu denli yalnız ve ölmüş hissedeceğini düşünmemişti . 

Kalbinin derinliklerinde yanan ateş daha da körüklenerek , bedenini ele geçirmişti . 

Görevi vardı ; sahneye çıkması gerekiyordu . 

Hayranlarının yanında olmalıydı ama ruhu olmayan bir beden asla işe yaramazdı . 

Kaçtı .. 

Bana yol göster , yaşadığın yere doğru

Beni de yanında götür 

 

Ruhunu taklit etti , kaçarak hayatından uzaklaştı . 

Karanlığa attığı her adım ile boğulurken , yanında olması gereken bedenin boşluğunu hissederken ; ölmek için bir adım daha attı . 

Lütfen benim görüş alanımdan çıkma

Sabah olsa bile kaybolma

 

Sadece hasta olduğunu söylemişti sevgili ruhu . 

Ufak çaplı bir grip . 'Önemli değil! ' demişti .. 

'Ayrılacağım! ' değil .. 

'Yakında iyileşeceğim ! ' demişti 

' Yakında gideceğim ! ' değil . 

Nereden geldin, nereye gidiyorsun?

 

İlk tanıştıkları anı hatırladı . Utangaç , küçük bir çocuk . 

Sevecen bir geyik . 

Konuştukça anlaştıkları ve asla ayrılmayacak olan iki ruh , bir bütün . 

'' Burada ne işin var Hunnie ~ '' dedi biricik ruhu karanlıkta belirerek . 

'' Grup seni bekliyor , git ! '' diye tekrarladı ruhu . 

Ona dokunmak ve sarılmak için adım attı . 

Ruhu buğuşamaya başlayınca duraksadı . 

'' Hyung .. Bizim sana ihtiyacımız var . '' dedi dökülmekten bıkmayan gözyaşlarıyla .

Kibarca benimle buluşmak için buraya geldin

Burası dik ve yokuş bir uçurum olsa bile

Endişelenme, korkacak hiçbir şey yok

'' Git Sehun ! Bizim için çok geç ! '' dedi diğer bir ruhu . Büyük ağabeyi . Lideri . 

'' Sensiz grup oluşmuyor , daha çok acı çekiyoruz ! '' dedi yere çökerek dünyaya boyun eğen maknae . 

'' Küçük Hunnie ~! Bizi merak etme . '' 

'' Endişelenme ! '' 

'' Korkma ! '' 

İstemediği şeyleri duyarken ayağa kalkmaya çalıştı . Bedeni artık acıya katlanamayacak bütünlükteydi . 

Sadece ruhuna ihtiyacı vardı . 

Liderine ve geyiğine . 

Gidişlerin ardı arkası kesilmezken kolunun yanında beliren siluete baktı . 

Gözleri parıldayan biricik geyiği ona gülümsüyordu . Ruhu ona bağımlı kalıyordu . 

'' Hyung ! Geri gel ! '' dedi siluete dokunmak isterken . 

Garip yerlerde dolaşıp kaybolsam bile

'' Geri gelmek istesem de artık geç Hunnie ! Seni seviyorum biliyorsun değil mi ? '' dedi ruhu gitmek için birkaç adım atarken . 

'' Bende seni seviyorum hyung . Sen olmazsan kim bana destek çıkacak ! '' diye bağırdı Sehun son kırıntı güçleriyle . 

'' Grubun sana ihtiyacı var ! Merak etme ben her zaman sizinleyim ! '' dedi bir adım daha atıp kaybolmaya başlayan ruhu . 

'' Hayır ! Değilsin ! Dur ! Geri gel ! '' 

'' Bizi merak etme maknae ! Birbirimize bakacağız ! Biz biriz ! '' dedi ruhunun yanına giden lideri . 

'' Hayır ! Lütfen ! '' dedi nefesi kesilmeye başlayan küçük . Artık geç oluyordu . 

Herkesten daha dürüst olan kalbimi takip edeceğim

Vücut hareketlerin sessizce gözlerimi yakalıyor,

'' Geri dönün ! Lütfen ! '' diye çığlık attı karanlığa adım atan bedenlere karşın . 

'' Seni seviyoruz Hunnie ~ ! Grubun yanında kal ! Onların sana ihtiyacı var ! '' dedi kaybolan iki siluet . 

'' Onların size de ihtiyacı var ! '' dedi karanlıkta yok olan siluetlere bakarak . 

'' Gitme ! '' 

Beni götür , yaşadığın yere doğru

Beni de yanında götür 

Dünyanın sonu olsa bile seni takip edeceğim , hayır

Lütfen benim görüş alanımdan çıkma

Sabah olsa bile kaybolma 

Küçük el hareketlerin kalbimi

Koşuşturma içine koyar.

Ruhu bedeninde ayrılırken son kez daha fısıldadı . Son umudunun kalbinden diline döktü . 

'' Gitme ! '' 

- Üzgünüm ! Luhan ve Kris ! Duygularıma engel olamadım . Çok üzgünüm ! Bir dahakine daha mutlu olan bir hikaye yazıcam . Forever 12 -

-xoxo